Linkwood
01/10/2015
Linkwood w pigułce:
rok założenia: 1824
właściciel: Diageo
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 5.600.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 11 z daglezji
alembiki: 6
źródło wody: ujęcia w pobliżu Milbuies Loch
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 38’ 07” N 03° 17’ 10” W
GPS: 57.635278, -3.286111
adres: Elgin, Morayshire IV30 8RD
tel. 01343 862000
Linkwood
[LINK-łud]
Położona na obrzeżach Elgin w Speyside destylarnia Linkwood założona została w 1821 roku, jedna produkcja w niej została uruchomiona dopiero w 1824, po uchwaleniu Excise Act, prawa w praktyce legalizującego produkcję whisky w Szkocji. Jej założyciel i pierwszy właściciel, Peter Brown, zarządzał destylarnią przez niemal pół wieku, aż do śmierci w 1868 roku.
Destylarnię odziedziczył jego syn William, który w 1872 przystąpił do wyburzenia starej destylarni i budowy nowej. Nowa Linkwood rozpoczęła produkcję w 1874 roku i pozostaje w rękach rodziny Brownów do 1897 roku, kiedy to założona zostaje spółka Linkwood-Glenlivet Distillery Company Ltd., która przejmuje zarząd nad zakładem. W 1933 roku destylarnia zostaje przejęta przez Scottish Malt Distillers, skąd już prosta droga do współczesnego Diageo, będącego do dziś właścicielem Linkwood.
Destylarnia przechodzi gruntowny remont w 1962 roku, kiedy to między innymi alembiki zostają przestawione na ogrzewanie parowe, a w 1971 liczba alembików zostaje zwiększona z dwóch do sześciu. W praktyce, tuż obok istniejącej destylarni, w której działają dwa alembiki, wybudowana zostaje nowa, wyposażona w cztery nowe aparaty odpędowe. Nową destylarnię określa się mianem Linkwood B. Przez ponad dekadę obydwie destylarnie działają równolegle aż do momentu, gdy w 1985 roku – głównie za sprawą dekoniunktury na rynku whisky – stara destylarnia (Linkwood A z dwoma alembikami) zostaje zamknięta. Jej zdolność produkcyjna zostaje jednak utrzymana, a w 1990 Linkwood A znowu zaczyna pracować, jednak tym razem już tylko przez kilka miesięcy w roku.
Ostatnia rozbudowa destylarni miała miejsce w 2013 roku, kiedy to wyburzono część budynków starej destylarni i rozbudowano istniejący budynek mieszczący halę alembików tak, by pomieścił kolejne dwa aparaty odpędowe. W tej chwili z oryginalnych budynków wzniesionych przez Williama Browna w 1872 roku pozostały tylko jeden magazyn i budynek nieczynnej od lat suszarni słodu.
Wytwarzana w Linkwood lekka, świeża i owocowa w charakterze whisky zawsze była wysoko ceniona przez blenderów, ale i przez wielbicieli whisky słodowej. Kiedy w latach dziewięćdziesiątych Diageo planowało wypuścić serię Classic Malts of Scotland, Linkwood była poważnie brana pod uwagę jako przedstawicielka regionu Speyside. Znajduje zastosowanie w kompozycji ważnych blendów w portfolio Diageo, w tym Johnnie Walker czy White Horse.
Jako single malt, Linkwood butelkowana jest w postaci 12-letniej whisky wchodzącej w skład serii Flora & Fauna. Wypuszczono też co najmniej dwie edycje w ramach Rare Malts, a także wersje Manager’s Choice oraz kilka wersji rocznikowych. Przez wiele lat półoficjalne wersje butelkowane były przez firmę Gordon & MacPhail z Elgin. W 2008 roku na rynku pojawiły się trzy wersje dojrzewane dodatkowo w beczkach po innych trunkach – po rumie, porto i słodkim czerwonym winie – wszystkie w wieku 26 lat, z czego 14 lat przypada na drugi etap dojrzewania. To bardzo nietypowa sytuacja, gdyż zwykle w przypadku wood finishing, drugi etap dojrzewania trwa stosunkowo krótko, czasem tylko kilka miesięcy. Na rynku dostępne są również dość liczne edycje firmowane przez niezależnych dystrybutorów.
rok założenia: 1824
właściciel: Diageo
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 5.600.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 11 z daglezji
alembiki: 6
źródło wody: ujęcia w pobliżu Milbuies Loch
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 38’ 07” N 03° 17’ 10” W
GPS: 57.635278, -3.286111
adres: Elgin, Morayshire IV30 8RD
tel. 01343 862000
Linkwood
[LINK-łud]
Położona na obrzeżach Elgin w Speyside destylarnia Linkwood założona została w 1821 roku, jedna produkcja w niej została uruchomiona dopiero w 1824, po uchwaleniu Excise Act, prawa w praktyce legalizującego produkcję whisky w Szkocji. Jej założyciel i pierwszy właściciel, Peter Brown, zarządzał destylarnią przez niemal pół wieku, aż do śmierci w 1868 roku.
Destylarnię odziedziczył jego syn William, który w 1872 przystąpił do wyburzenia starej destylarni i budowy nowej. Nowa Linkwood rozpoczęła produkcję w 1874 roku i pozostaje w rękach rodziny Brownów do 1897 roku, kiedy to założona zostaje spółka Linkwood-Glenlivet Distillery Company Ltd., która przejmuje zarząd nad zakładem. W 1933 roku destylarnia zostaje przejęta przez Scottish Malt Distillers, skąd już prosta droga do współczesnego Diageo, będącego do dziś właścicielem Linkwood.
Destylarnia przechodzi gruntowny remont w 1962 roku, kiedy to między innymi alembiki zostają przestawione na ogrzewanie parowe, a w 1971 liczba alembików zostaje zwiększona z dwóch do sześciu. W praktyce, tuż obok istniejącej destylarni, w której działają dwa alembiki, wybudowana zostaje nowa, wyposażona w cztery nowe aparaty odpędowe. Nową destylarnię określa się mianem Linkwood B. Przez ponad dekadę obydwie destylarnie działają równolegle aż do momentu, gdy w 1985 roku – głównie za sprawą dekoniunktury na rynku whisky – stara destylarnia (Linkwood A z dwoma alembikami) zostaje zamknięta. Jej zdolność produkcyjna zostaje jednak utrzymana, a w 1990 Linkwood A znowu zaczyna pracować, jednak tym razem już tylko przez kilka miesięcy w roku.
Ostatnia rozbudowa destylarni miała miejsce w 2013 roku, kiedy to wyburzono część budynków starej destylarni i rozbudowano istniejący budynek mieszczący halę alembików tak, by pomieścił kolejne dwa aparaty odpędowe. W tej chwili z oryginalnych budynków wzniesionych przez Williama Browna w 1872 roku pozostały tylko jeden magazyn i budynek nieczynnej od lat suszarni słodu.
Wytwarzana w Linkwood lekka, świeża i owocowa w charakterze whisky zawsze była wysoko ceniona przez blenderów, ale i przez wielbicieli whisky słodowej. Kiedy w latach dziewięćdziesiątych Diageo planowało wypuścić serię Classic Malts of Scotland, Linkwood była poważnie brana pod uwagę jako przedstawicielka regionu Speyside. Znajduje zastosowanie w kompozycji ważnych blendów w portfolio Diageo, w tym Johnnie Walker czy White Horse.
Jako single malt, Linkwood butelkowana jest w postaci 12-letniej whisky wchodzącej w skład serii Flora & Fauna. Wypuszczono też co najmniej dwie edycje w ramach Rare Malts, a także wersje Manager’s Choice oraz kilka wersji rocznikowych. Przez wiele lat półoficjalne wersje butelkowane były przez firmę Gordon & MacPhail z Elgin. W 2008 roku na rynku pojawiły się trzy wersje dojrzewane dodatkowo w beczkach po innych trunkach – po rumie, porto i słodkim czerwonym winie – wszystkie w wieku 26 lat, z czego 14 lat przypada na drugi etap dojrzewania. To bardzo nietypowa sytuacja, gdyż zwykle w przypadku wood finishing, drugi etap dojrzewania trwa stosunkowo krótko, czasem tylko kilka miesięcy. Na rynku dostępne są również dość liczne edycje firmowane przez niezależnych dystrybutorów.
Pokaż więcej wpisów z
Październik 2015
