Isle of Jura
17/12/2015
Isle of Jura w pigułce:
rok założenia: 1810
właściciel: Whyte & Mackay (Emperador Distillers Inc)
region: wyspy (Jura)
status: aktywna
wydajność: 2.200.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 6 ze stali nierdzewnej
alembiki: 4
źródło wody: Loch a' Bhaile-Mhargaid (Market Loch)
zwiedzanie: tak
położenie: 55° 49’ 58” N 05° 57’ 03” W
GPS: 55.832778, -5.950833
adres: Craighouse, Isle of Jura PA60 7XT
tel. 01496 820240
Isle of Jura
[ajl-of-DŻU-ra]
Najbliższa sąsiadka wyspy Islay w archipelagu Hebrydów Wewnętrznych, Jura szczyci się ogromną populacją jeleni, liczonych w tysiącach, i ledwo dwoma setkami mieszkańców z gatunku homo sapiens. Rzeczywiście, jadąc jedyną na wyspie drogą wiodącą od nabrzeża promowego Feolin do jedynej większej osady na wyspie, Craighouse i dalej do osady Ardlussa, gdzie droga się kończy, łatwiej natknąć się na stado jeleni niż człowieka. Nawet takiego w samochodzie.
Pomimo niewielkiej liczby ludności, na wyspie Jura pędzono nielegalną whisky już XVII wieku, jednak pierwsza licencjonowana wytwórnia whisky założona została w 1810 roku w Craighouse, a należała do właściciela wyspy, Archibalda Campbella. Destylarnia ta znana była pod wieloma nazwami w XIX wieku – początkowo była to Small Isles, innym razem Craighouse, jeszcze innym Caol an Eilean, wreszcie Jura. Niemal równie często jak nazwy, zmieniała też w tamtym czasie właścicieli. Pod koniec XIX wieku właścicielem gorzelni była firma James Ferguson & Sons. Na początku XX wieku okazuje się, że szkody wyrządzone przez kryzys związany z upadkiem firmy braci Pattisonów są nie do wytrzymania dla wytwórni whisky na wyspie Jura i zapada decyzja o ostatecznym zamknięciu destylarni w 1901 roku. Nie trzeba było kryzysu, by gorzelnia usytuowana praktycznie na odludziu, bez dogodnego i taniego środka transportu – do dziś kontakt z Jurą jest jednie za pośrednictwem Port Askaig na Islay – była na straconej pozycji w konkurencji z destylarniami usytuowanymi na stałym lądzie, często tuż przy linii kolejowej. Destylarnia została zlikwidowana, a budynki opróżnione ze wszystkiego, co mogłoby mieć jakąkolwiek wartość, w tym głównie ze sprzętu do destylacji.
Minęło sześć dekad bez produkcji whisky na wyspie Jura. Na początku lat sześćdziesiątych dwóch miejscowych posiadaczy ziemskich, Robin Fletcher i Tony Ridley-Smith, zdecydowało o wznowieniu działalności destylarni. Chodziło głównie o zapobieżenie lawinowej depopulacji wyspy, choć z pewnością i element biznesowy miał swój udział w podjęciu tej decyzji. Z pomocą znanego architekta zajmującego się budową destylarni, Williama Delmé Evansa, zbudowano nowoczesną gorzelnię, w której po raz pierwszy popłynął destylat w 1963 roku.
Destylarnia znowu kilkakrotnie zmienia właściciela – najpierw prowadząca odbudowę Charles Mackinlay & Co, przejęta zostaje przez Scottish & Newcastle Breweries. W 1985 Invergordon Distillers przejmuje destylarnie Isle of Jura i Glenallachie. W 1993 Invergordon Distillers zostaje przejęta przez Whyte & Mackay (Fortune Brands). Trzy lata później Whyte & Mackay zmienia nazwę na JBB (Greater Europe). W 2001 roku powraca nazwa Whyte & Mackay, która w 2007 roku staje się własnością United Spirits, a w 2014 zostaje sprzedana firmie Emperador Inc.
Tymczasem w realnym świecie… W 1974 Isle of Jura debiutuje na rynku jako single malt whisky. W 1978 roku podwojona zostaje liczba alembików (z dwóch do czterech). W 1991 10-letnia Isle of Jura zdobywa złoty medal w konkursie International Wine and Spirit Competition. W 2002 roku debiutuje Jura Superstition – pierwsza lekko torfowa whisky z tutejszej destylarni. Na w pełni torfową wersję trzeba było czekać do 2009 roku, kiedy to na rynku ukazała się Jura Prophecy.
Pomimo bezpośredniego sąsiedztwa wyspy Islay, słynącej z produkcji niezwykle torfowej whisky, oraz nieprzebranych wręcz zasobów torfu na Jurze, produkowana tutaj whisky od samego początku miała raczej lekki charakter. Takie były wymagania blenderów w chwili jej uruchomienia i tak już pozostało na długie lata. Dopiero w latach dziewięćdziesiątych sięgnięto po torf. Pod koniec ubiegłego wieku odkryto również, że magazyny pełne są whisky nie tak wysokiej jakości, jak by się chciało, głównie ze względu na pośledniej jakości beczki, do których w poprzednich latach wlewano świeży destylat. W 1999 roku rozpoczęto żmudny proces przelewania whisky ze starych, kiepskiej jakości beczek, do nowych, lepszych. Efekty tych działań zauważalne są w każdym kieliszku Isle of Jura butelkowanej w ciągu ostatniej dekady.
Obecnie podstawowa oferta oficjalna Isle of Jura obejmuje przede wszystkim 10-letnią Jura Origin, 16-letnią Jura Diurach’s Own, Jura Superstition (bez deklaracji wieku) oraz torfową Jura Prophecy. Ponadto, w ostatnich latach wypuszczono na rynek pewną liczbę wersji limitowanych, rocznikowych i specjalnych. Dostępne są również dość liczne edycje tutejszej whisky firmowane przez niezależnych dystrybutorów.
rok założenia: 1810
właściciel: Whyte & Mackay (Emperador Distillers Inc)
region: wyspy (Jura)
status: aktywna
wydajność: 2.200.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 6 ze stali nierdzewnej
alembiki: 4
źródło wody: Loch a' Bhaile-Mhargaid (Market Loch)
zwiedzanie: tak
położenie: 55° 49’ 58” N 05° 57’ 03” W
GPS: 55.832778, -5.950833
adres: Craighouse, Isle of Jura PA60 7XT
tel. 01496 820240
Isle of Jura
[ajl-of-DŻU-ra]
Najbliższa sąsiadka wyspy Islay w archipelagu Hebrydów Wewnętrznych, Jura szczyci się ogromną populacją jeleni, liczonych w tysiącach, i ledwo dwoma setkami mieszkańców z gatunku homo sapiens. Rzeczywiście, jadąc jedyną na wyspie drogą wiodącą od nabrzeża promowego Feolin do jedynej większej osady na wyspie, Craighouse i dalej do osady Ardlussa, gdzie droga się kończy, łatwiej natknąć się na stado jeleni niż człowieka. Nawet takiego w samochodzie.
Pomimo niewielkiej liczby ludności, na wyspie Jura pędzono nielegalną whisky już XVII wieku, jednak pierwsza licencjonowana wytwórnia whisky założona została w 1810 roku w Craighouse, a należała do właściciela wyspy, Archibalda Campbella. Destylarnia ta znana była pod wieloma nazwami w XIX wieku – początkowo była to Small Isles, innym razem Craighouse, jeszcze innym Caol an Eilean, wreszcie Jura. Niemal równie często jak nazwy, zmieniała też w tamtym czasie właścicieli. Pod koniec XIX wieku właścicielem gorzelni była firma James Ferguson & Sons. Na początku XX wieku okazuje się, że szkody wyrządzone przez kryzys związany z upadkiem firmy braci Pattisonów są nie do wytrzymania dla wytwórni whisky na wyspie Jura i zapada decyzja o ostatecznym zamknięciu destylarni w 1901 roku. Nie trzeba było kryzysu, by gorzelnia usytuowana praktycznie na odludziu, bez dogodnego i taniego środka transportu – do dziś kontakt z Jurą jest jednie za pośrednictwem Port Askaig na Islay – była na straconej pozycji w konkurencji z destylarniami usytuowanymi na stałym lądzie, często tuż przy linii kolejowej. Destylarnia została zlikwidowana, a budynki opróżnione ze wszystkiego, co mogłoby mieć jakąkolwiek wartość, w tym głównie ze sprzętu do destylacji.
Minęło sześć dekad bez produkcji whisky na wyspie Jura. Na początku lat sześćdziesiątych dwóch miejscowych posiadaczy ziemskich, Robin Fletcher i Tony Ridley-Smith, zdecydowało o wznowieniu działalności destylarni. Chodziło głównie o zapobieżenie lawinowej depopulacji wyspy, choć z pewnością i element biznesowy miał swój udział w podjęciu tej decyzji. Z pomocą znanego architekta zajmującego się budową destylarni, Williama Delmé Evansa, zbudowano nowoczesną gorzelnię, w której po raz pierwszy popłynął destylat w 1963 roku.
Destylarnia znowu kilkakrotnie zmienia właściciela – najpierw prowadząca odbudowę Charles Mackinlay & Co, przejęta zostaje przez Scottish & Newcastle Breweries. W 1985 Invergordon Distillers przejmuje destylarnie Isle of Jura i Glenallachie. W 1993 Invergordon Distillers zostaje przejęta przez Whyte & Mackay (Fortune Brands). Trzy lata później Whyte & Mackay zmienia nazwę na JBB (Greater Europe). W 2001 roku powraca nazwa Whyte & Mackay, która w 2007 roku staje się własnością United Spirits, a w 2014 zostaje sprzedana firmie Emperador Inc.
Tymczasem w realnym świecie… W 1974 Isle of Jura debiutuje na rynku jako single malt whisky. W 1978 roku podwojona zostaje liczba alembików (z dwóch do czterech). W 1991 10-letnia Isle of Jura zdobywa złoty medal w konkursie International Wine and Spirit Competition. W 2002 roku debiutuje Jura Superstition – pierwsza lekko torfowa whisky z tutejszej destylarni. Na w pełni torfową wersję trzeba było czekać do 2009 roku, kiedy to na rynku ukazała się Jura Prophecy.
Pomimo bezpośredniego sąsiedztwa wyspy Islay, słynącej z produkcji niezwykle torfowej whisky, oraz nieprzebranych wręcz zasobów torfu na Jurze, produkowana tutaj whisky od samego początku miała raczej lekki charakter. Takie były wymagania blenderów w chwili jej uruchomienia i tak już pozostało na długie lata. Dopiero w latach dziewięćdziesiątych sięgnięto po torf. Pod koniec ubiegłego wieku odkryto również, że magazyny pełne są whisky nie tak wysokiej jakości, jak by się chciało, głównie ze względu na pośledniej jakości beczki, do których w poprzednich latach wlewano świeży destylat. W 1999 roku rozpoczęto żmudny proces przelewania whisky ze starych, kiepskiej jakości beczek, do nowych, lepszych. Efekty tych działań zauważalne są w każdym kieliszku Isle of Jura butelkowanej w ciągu ostatniej dekady.
Obecnie podstawowa oferta oficjalna Isle of Jura obejmuje przede wszystkim 10-letnią Jura Origin, 16-letnią Jura Diurach’s Own, Jura Superstition (bez deklaracji wieku) oraz torfową Jura Prophecy. Ponadto, w ostatnich latach wypuszczono na rynek pewną liczbę wersji limitowanych, rocznikowych i specjalnych. Dostępne są również dość liczne edycje tutejszej whisky firmowane przez niezależnych dystrybutorów.
Pokaż więcej wpisów z
Grudzień 2015
