Glendronach
30/04/2016
Glendronach w pigułce:
rok założenia: 1826
właściciel: BenRiach Distillery Co. Ltd (Brown-Forman)
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 1.400.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 8 z daglezji
alembiki: 4
źródło wody: źródło Balnoon
zwiedzanie: tak
położenie: 57° 29’ 06” N 02° 37’ 31” W
GPS: 57.485000, -2.625278
adres: Forgue, Aberdeenshire AB54 6DB
tel. 01466 730202
Glendronach
[glen-DROU-nak]
Kiedy wiosną 2016 roku świat obiegła wieść o sensacyjnej transakcji, w wyniku której Brown-Forman stał się właścicielem Benriach Distillery Co., w pakiecie znajdowały się trzy destylarnie – BenRiach, Glenglassaugh i Glendronach. Czas pokaże co to przejęcie oznacza w praktyce dla każdej z tych trzech destylarni.
Glendronach założona została w 1826, w ramach pierwszej fali legalnych destylarni otwieranych bądź legalizowanych w trzeciej dekadzie XIX wieku. Założona zostaje przez grupę miejscowych farmerów, na czele których stoi James Allardice. Były to czasy sprzed wprowadzenia przepisów o obowiązkowym leżakowaniu przez co najmniej 3 lata, więc jej produkty dość szybko trafiły na rynek, w tym do Londynu, i zyskały sobie niemałe uznanie. Jednak w 1837 roku wybuchł w zakładzie pożar, który praktycznie strawił sporą część budynków i unieruchomił destylarnię. Firma bankrutuje w 1842 roku, ale na rynku w dalszym ciągu obecna jest wyprodukowana tam przez ponad 10 lat whisky. Zwraca na nią uwagę były menadżer Teaninich, Walter Scott. To, co zostało z destylarni, zostaje zakupione i odbudowane w 1852 roku.
Glendronach zmienia właścicieli jeszcze kilkakrotnie, aż wreszcie w 1920 roku Glendronach staje się obiektem zainteresowania Charlesa Granta, najmłodszego syna Williama Granta z Dufftown, założyciela Glenfiddich. Charles kupuje Glendronach za kwotę 9 tysięcy funtów. Destylarnia przez 40 lat należy do rodziny, by wreszcie zostać sprzedana firmie William Teacher & Sons w 1960 roku.
W 1967 roku liczba alembików w Glendronach zostaje podwojona – jest ich teraz cztery. Jak nietrudno się domyślić, produkowana tutaj whisky trafia przede wszystkim do blendów, a w pierwszej kolejności do tych firmowanych przez właściciela. W 1976, wraz z całą Teacher’s, Glendronach zostaje przejęta przez Allied Distillers.
W 1991 whisky słodowa z Glendronach trafia na rynek w postaci dwóch 12-letnich single malts. Mimo tego samego wieku, są to dwie różne wersje – jedna pochodzi z beczek po burbonie, druga z beczek po sherry. Ten chwyt marketingowy jednak wyraźnie wybiegał przed swoje czasy. Obydwie edycje nie były szerzej promowane i nie spotkały się z większym zainteresowaniem. Produkcja została wstrzymana w 1996 roku i ponownie uruchomiona dopiero w 2002. Glendronach zostaje ponownie zamknięta w 2005, tym razem jednak w celu przeprowadzenia gruntownego remontu i modernizacji. Wtedy to właśnie alembiki Glendronach jako ostatnie w Szkocji zostają przestawione z ogrzewania węglowego na mniej ciekawe, jednak bardziej ekologiczne parowe. W tym samym czasie właścicielem Glendronach staje się Pernod Ricard, które przejmuje Allied Domecq.
W 2008 Glendronach zostaje sprzedana firmie BenRiach Distillery Company, a ta z kolei, jak wspomniano na wstępie w 2016 roku zostaje kupiona przez amerykańskiego giganta, Brown-Forman za rekordową jak dotąd kwotę 281 milionów funtów.
Glendronach znana była z tego, że niemały odsetek produkowanej tu whisky dojrzewał w beczkach po sherry. Zdecydowana większość oficjalnych wersji tutejszej whisky to trunki albo w całości, albo przynajmniej częściowo pochodzące właśnie z takich beczek. Podstawowa oferta destylarni, wprowadzona na rynek w 2009 roku, obejmuje wersje 12-letnią Original, 15-letnią Revival i 18-letnią Allardice – wszystkie dojrzewane w beczkach po sherry, głównie oloroso i Pedro Ximenez. Ponadto, dostępne są wersje 21- i 24-letnia, a w 2015 roku zadebiutowała 8-letnia The Hielan, która leżakowała głównie w beczkach po burbonie, z dodatkiem destylatów sezonowanych w beczkach po sherry. W ciągu ostatnich kilku lat na rynku pojawił się też szereg edycji rocznikowych, różnych wood finishes, wiekowych whisky o określonym wieku (np. GlenDronach Recherché 44yo), edycji single cask, itp. W 2010 otwarto nowe Visitor Centre, a właściwie rozszerzono dotychczasową ofertę dla zwiedzających – Glendronach można było zwiedzać już od lat.
rok założenia: 1826
właściciel: BenRiach Distillery Co. Ltd (Brown-Forman)
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 1.400.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 8 z daglezji
alembiki: 4
źródło wody: źródło Balnoon
zwiedzanie: tak
położenie: 57° 29’ 06” N 02° 37’ 31” W
GPS: 57.485000, -2.625278
adres: Forgue, Aberdeenshire AB54 6DB
tel. 01466 730202
Glendronach
[glen-DROU-nak]
Kiedy wiosną 2016 roku świat obiegła wieść o sensacyjnej transakcji, w wyniku której Brown-Forman stał się właścicielem Benriach Distillery Co., w pakiecie znajdowały się trzy destylarnie – BenRiach, Glenglassaugh i Glendronach. Czas pokaże co to przejęcie oznacza w praktyce dla każdej z tych trzech destylarni.
Glendronach założona została w 1826, w ramach pierwszej fali legalnych destylarni otwieranych bądź legalizowanych w trzeciej dekadzie XIX wieku. Założona zostaje przez grupę miejscowych farmerów, na czele których stoi James Allardice. Były to czasy sprzed wprowadzenia przepisów o obowiązkowym leżakowaniu przez co najmniej 3 lata, więc jej produkty dość szybko trafiły na rynek, w tym do Londynu, i zyskały sobie niemałe uznanie. Jednak w 1837 roku wybuchł w zakładzie pożar, który praktycznie strawił sporą część budynków i unieruchomił destylarnię. Firma bankrutuje w 1842 roku, ale na rynku w dalszym ciągu obecna jest wyprodukowana tam przez ponad 10 lat whisky. Zwraca na nią uwagę były menadżer Teaninich, Walter Scott. To, co zostało z destylarni, zostaje zakupione i odbudowane w 1852 roku.
Glendronach zmienia właścicieli jeszcze kilkakrotnie, aż wreszcie w 1920 roku Glendronach staje się obiektem zainteresowania Charlesa Granta, najmłodszego syna Williama Granta z Dufftown, założyciela Glenfiddich. Charles kupuje Glendronach za kwotę 9 tysięcy funtów. Destylarnia przez 40 lat należy do rodziny, by wreszcie zostać sprzedana firmie William Teacher & Sons w 1960 roku.
W 1967 roku liczba alembików w Glendronach zostaje podwojona – jest ich teraz cztery. Jak nietrudno się domyślić, produkowana tutaj whisky trafia przede wszystkim do blendów, a w pierwszej kolejności do tych firmowanych przez właściciela. W 1976, wraz z całą Teacher’s, Glendronach zostaje przejęta przez Allied Distillers.
W 1991 whisky słodowa z Glendronach trafia na rynek w postaci dwóch 12-letnich single malts. Mimo tego samego wieku, są to dwie różne wersje – jedna pochodzi z beczek po burbonie, druga z beczek po sherry. Ten chwyt marketingowy jednak wyraźnie wybiegał przed swoje czasy. Obydwie edycje nie były szerzej promowane i nie spotkały się z większym zainteresowaniem. Produkcja została wstrzymana w 1996 roku i ponownie uruchomiona dopiero w 2002. Glendronach zostaje ponownie zamknięta w 2005, tym razem jednak w celu przeprowadzenia gruntownego remontu i modernizacji. Wtedy to właśnie alembiki Glendronach jako ostatnie w Szkocji zostają przestawione z ogrzewania węglowego na mniej ciekawe, jednak bardziej ekologiczne parowe. W tym samym czasie właścicielem Glendronach staje się Pernod Ricard, które przejmuje Allied Domecq.
W 2008 Glendronach zostaje sprzedana firmie BenRiach Distillery Company, a ta z kolei, jak wspomniano na wstępie w 2016 roku zostaje kupiona przez amerykańskiego giganta, Brown-Forman za rekordową jak dotąd kwotę 281 milionów funtów.
Glendronach znana była z tego, że niemały odsetek produkowanej tu whisky dojrzewał w beczkach po sherry. Zdecydowana większość oficjalnych wersji tutejszej whisky to trunki albo w całości, albo przynajmniej częściowo pochodzące właśnie z takich beczek. Podstawowa oferta destylarni, wprowadzona na rynek w 2009 roku, obejmuje wersje 12-letnią Original, 15-letnią Revival i 18-letnią Allardice – wszystkie dojrzewane w beczkach po sherry, głównie oloroso i Pedro Ximenez. Ponadto, dostępne są wersje 21- i 24-letnia, a w 2015 roku zadebiutowała 8-letnia The Hielan, która leżakowała głównie w beczkach po burbonie, z dodatkiem destylatów sezonowanych w beczkach po sherry. W ciągu ostatnich kilku lat na rynku pojawił się też szereg edycji rocznikowych, różnych wood finishes, wiekowych whisky o określonym wieku (np. GlenDronach Recherché 44yo), edycji single cask, itp. W 2010 otwarto nowe Visitor Centre, a właściwie rozszerzono dotychczasową ofertę dla zwiedzających – Glendronach można było zwiedzać już od lat.
Pokaż więcej wpisów z
Kwiecień 2016
