Glen Garioch
07/04/2016
Glen Garioch w pigułce:
rok założenia: 1797
właściciel: Morrison Bowmore Distillers (Beam Suntory)
region: Highlands
status: aktywna
wydajność: 1.370.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 8 ze stali nierdzewnej
alembiki: 2
źródło wody: źródło Coutens i ujęcia na stoku Percock Hill
zwiedzanie: tak
położenie: 57° 20’ 18” N 02° 19’ 9.5” W
GPS: 57.338333, -2.319306
adres: Oldmeldrum, Inverurie, Aberdeenshire AB51 0ES
tel. 01651 873450
Glen Garioch
[glen-GI-ri]
Jedna z niewielu zachowanych aktywnych destylarni szkockich, założonych jeszcze w XVIII wieku. Wysunięta najbardziej na wschód szkocka wytwórnia whisky Glen Garioch założona została w 1797 roku w miejscowości Oldmeldrum, nieco na północ od Aberdeen. Już ta data czyni z niej jedną z najstarszych wytwórni whisky w Szkocji, a istnieją przypuszczenia, że whisky produkowano tutaj – legalnie! – nieco wcześniej. A stąd już tylko krok do uznania Glen Garioch za najstarszą działającą destylarnię whisky szkockiej. Niezwykle urokliwe, kamienne budynki destylarni do dziś stanowią jeden z ważnych punktów zwiedzania tej części Szkocji.
Glen Garioch przez czterdzieści lat pozostawała w rękach założycieli, by wreszcie w 1837 roku przejść w ręce firmy John Manson & Co., właściciela pobliskiej destylarni Strathmeldrum (zamkniętej w 1839). W 1908 przechodzi w ręce firmy Glengarioch Distillery Company. Ćwierć wieku później dochodzi do fuzji z producentem ginu, firmą Booth’s Distillers, a za kolejnych kilka lat, w 1937, na scenę wkracza Distillers Company Limited (DCL).
Kiedy w 1968 roku w DCL pojawia się problem z zaopatrzeniem w torfową whisky z Islay (problemy z wodą na Islay, później remont Caol Ila), Glen Garioch jest jedną dwóch kandydatek do przestawienia na produkcję opartą na słodzie nasyconym fenolami torfowymi na potrzeby blendów firmy. Jednak i w Glen Garioch pojawiały się wcześniej problemy z zaopatrzeniem w wodę, dlatego postawiono wówczas na starą Clynelish (przemianowaną później na Brora). Ot, jak niedaleko było do osiągnięcia kultowego statusu pół wieku później!
Zamiast nowego, torfowego życia, Glen Garioch skazano na zamknięcie. Wielkim koncernom zawsze przychodziło to z łatwością. W latach 1968-70 Glen Garioch była nieczynna. W 1970 została kupiona przez firmę Stanley P. Morrison Ltd., właściciela Bowmore. Produkcję wznowiono jednak dopiero w 1973 roku. Okazało się, że na problemy z wodą najlepszy jest różdżkarz. Sprowadzono na miejsce odpowiednią osobę, która znalazła nowe źródło wody, dzięki czemu nie tylko można było wznowić produkcję, ale ją znacznie zwiększyć. W 1978 roku zwiększono liczbę alembików z dwóch do trzech.
Okazało się również, że pewne pomysły technologiczne da się przenieść z jednej destylarni do drugiej. W Bowmore działał już wówczas system odzyskiwania ciepła, dzięki któremu podgrzewano wodę w miejskim basenie. W Glen Garioch zastosowano ten sam system, jednak tutaj ciepło, które normalnie zostałoby zmarnowane w procesie technologicznym, wykorzystano do ogrzewania niemal hektara (2 akry) szklarni z pomidorami.
W 1994 roku kontrolę nad wszystkimi trzema destylarniami Morrison Bowmore (wówczas do spółki należała już także Auchentoshan) przejmuje japoński koncern Suntory. Ten stan własnościowy nie zmienił się do dziś. Rok później produkcja w Glen Garioch zostaje wstrzymana na dwa lata, do sierpnia 1997.
Nowe milenium to w Glen Garioch okres rosnącej i jak dotąd niczym nie zakłóconej prosperity. Na rynku pojawiają się coraz to nowe wersje, w tym rzadkie, rocznikowe, limitowane edycje. Obecnie na podstawową ofertę destylarni składają się wersja 1797 Founder’s Reserve (bez deklaracji wieku), oraz 12-letnia Glen Garioch single malt whisky. Zgodnie z obowiązującymi trendami, obydwie nie są poddawane filtracji, a butelkowane są o mocy 48% vol. W 2014 oferta podstawowa poszerzona została o wersję Glen Garioch Renaissance Collection 15yo.
rok założenia: 1797
właściciel: Morrison Bowmore Distillers (Beam Suntory)
region: Highlands
status: aktywna
wydajność: 1.370.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 8 ze stali nierdzewnej
alembiki: 2
źródło wody: źródło Coutens i ujęcia na stoku Percock Hill
zwiedzanie: tak
położenie: 57° 20’ 18” N 02° 19’ 9.5” W
GPS: 57.338333, -2.319306
adres: Oldmeldrum, Inverurie, Aberdeenshire AB51 0ES
tel. 01651 873450
Glen Garioch
[glen-GI-ri]
Jedna z niewielu zachowanych aktywnych destylarni szkockich, założonych jeszcze w XVIII wieku. Wysunięta najbardziej na wschód szkocka wytwórnia whisky Glen Garioch założona została w 1797 roku w miejscowości Oldmeldrum, nieco na północ od Aberdeen. Już ta data czyni z niej jedną z najstarszych wytwórni whisky w Szkocji, a istnieją przypuszczenia, że whisky produkowano tutaj – legalnie! – nieco wcześniej. A stąd już tylko krok do uznania Glen Garioch za najstarszą działającą destylarnię whisky szkockiej. Niezwykle urokliwe, kamienne budynki destylarni do dziś stanowią jeden z ważnych punktów zwiedzania tej części Szkocji.
Glen Garioch przez czterdzieści lat pozostawała w rękach założycieli, by wreszcie w 1837 roku przejść w ręce firmy John Manson & Co., właściciela pobliskiej destylarni Strathmeldrum (zamkniętej w 1839). W 1908 przechodzi w ręce firmy Glengarioch Distillery Company. Ćwierć wieku później dochodzi do fuzji z producentem ginu, firmą Booth’s Distillers, a za kolejnych kilka lat, w 1937, na scenę wkracza Distillers Company Limited (DCL).
Kiedy w 1968 roku w DCL pojawia się problem z zaopatrzeniem w torfową whisky z Islay (problemy z wodą na Islay, później remont Caol Ila), Glen Garioch jest jedną dwóch kandydatek do przestawienia na produkcję opartą na słodzie nasyconym fenolami torfowymi na potrzeby blendów firmy. Jednak i w Glen Garioch pojawiały się wcześniej problemy z zaopatrzeniem w wodę, dlatego postawiono wówczas na starą Clynelish (przemianowaną później na Brora). Ot, jak niedaleko było do osiągnięcia kultowego statusu pół wieku później!
Zamiast nowego, torfowego życia, Glen Garioch skazano na zamknięcie. Wielkim koncernom zawsze przychodziło to z łatwością. W latach 1968-70 Glen Garioch była nieczynna. W 1970 została kupiona przez firmę Stanley P. Morrison Ltd., właściciela Bowmore. Produkcję wznowiono jednak dopiero w 1973 roku. Okazało się, że na problemy z wodą najlepszy jest różdżkarz. Sprowadzono na miejsce odpowiednią osobę, która znalazła nowe źródło wody, dzięki czemu nie tylko można było wznowić produkcję, ale ją znacznie zwiększyć. W 1978 roku zwiększono liczbę alembików z dwóch do trzech.
Okazało się również, że pewne pomysły technologiczne da się przenieść z jednej destylarni do drugiej. W Bowmore działał już wówczas system odzyskiwania ciepła, dzięki któremu podgrzewano wodę w miejskim basenie. W Glen Garioch zastosowano ten sam system, jednak tutaj ciepło, które normalnie zostałoby zmarnowane w procesie technologicznym, wykorzystano do ogrzewania niemal hektara (2 akry) szklarni z pomidorami.
W 1994 roku kontrolę nad wszystkimi trzema destylarniami Morrison Bowmore (wówczas do spółki należała już także Auchentoshan) przejmuje japoński koncern Suntory. Ten stan własnościowy nie zmienił się do dziś. Rok później produkcja w Glen Garioch zostaje wstrzymana na dwa lata, do sierpnia 1997.
Nowe milenium to w Glen Garioch okres rosnącej i jak dotąd niczym nie zakłóconej prosperity. Na rynku pojawiają się coraz to nowe wersje, w tym rzadkie, rocznikowe, limitowane edycje. Obecnie na podstawową ofertę destylarni składają się wersja 1797 Founder’s Reserve (bez deklaracji wieku), oraz 12-letnia Glen Garioch single malt whisky. Zgodnie z obowiązującymi trendami, obydwie nie są poddawane filtracji, a butelkowane są o mocy 48% vol. W 2014 oferta podstawowa poszerzona została o wersję Glen Garioch Renaissance Collection 15yo.
Pokaż więcej wpisów z
Kwiecień 2016
