Czy masz ukończone 18 lat?
Wybierz swoją platformę
Glen Albyn
13/05/2016
Glen Albyn w pigułce:
rok założenia: 1844 (zamknięta w 1983, wyburzona w 1986)
właściciel: Diageo
region: Highlands
status: zamknięta
wydajność: ok. 350.000 litrów
kadzie fermentacyjne: -
alembiki: 2
źródło wody: Loch Ness
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 29’ 00” N 04° 14’ 46” W
GPS: 57.483333, -4.246111
Glen Albyn
[glen-OL-bin]
Założona w 1844 roku, zlokalizowana w Inverness, destylarnia Glen Albyn nie miała wielkiego szczęścia w biznesie. Jej założycielem i pierwszym właścicielem był James Sutherland, burmistrz Inverness. Produkcję whisky rozpoczęto tu w 1846 roku. Zbudowana na ruinach nieczynnej słodowni jednego z licznych tutejszych browarów, nękana przez przeróżne nieszczęścia – od tarapatów finansowych właściciela do pożaru – Glen Albyn wytrwała jedynie dwie dekady. W 1866 roku została zamknięta, a jej budynki przerobione na młyn zbożowy. Najwidoczniej jednak i mielenie zboża nienajlepiej szło w Glen Albyn, bo w 1884 postanowiono ponownie poszukać szczęścia w przemyśle gorzelniczym – Glen Albyn znowu zaczęła produkować whisky. Stało się to za sprawą nowego właściciela, firmy Gregory & Co. Wkrótce potem przyszedł boom na rynku whisky, co przyniosło okres zdecydowanie lepszej prosperity w Glen Albyn. W 1891 roku założona została spółka Glenalbyn Distillery Company, a menedżer Glen Albyn, John Birnie, na spółkę z blenderem Jamesem Mackinlay’em otworzył po sąsiedzku nową destylarnię, Glen Mhor.
W latach 1917-19 Glen Albyn została zamknięta, a jej budynki posłużyły marynarce wojennej jako zakład produkujący m.in. miny morskie. Produkcję whisky wznowiono tu w 1920, kiedy to zakład kupiony został i ponownie przystosowany do produkcji whisky przez starych znajomych, firmę Mackinlays and Birnie, właścicieli wspomnianej Glen Mhor. W 1972 roku destylarnia znalazła się na celowniku Distillers Company Limited (DCL) i została przez nią przejęta. W 1980 roku zaprzestano tu wytwarzania słodu, który produkowany był tu w nowoczesnych, jak na owe czasy, urządzeniach zwanych Saladin box. Kolejne lata przyniosły kryzys na rynku whisky, który doprowadził ostatecznie do zamknięcia destylarni w 1983 roku. Podobny los spotkał Glen Mhor. Trzy lata później budynki obydwu destylarni zostały wyburzone, a na ich miejscu powstał kompleks handlowy.
Glen Albyn wzięła swoją nazwę od gealickiej wersji nazwy Great Glen, ogromnej doliny przecinającej Szkocję od Inverness na północnym wschodzie, po Fort William na zachodzie. W obrębie Wielkiej Doliny znajduje się m.in. słynne jezioro Loch Ness.
Whisky produkowana w Glen Albyn jest niezwykle rzadkim gościem na półkach najbardziej nawet specjalistycznych sklepów. Poza jedną edycją w ramach serii Rare Malts, nigdy nie ukazała się wersja oficjalna firmowana przez producenta, dostępne bywają jedynie edycje firmowane przez niezależnych dystrybutorów.
rok założenia: 1844 (zamknięta w 1983, wyburzona w 1986)
właściciel: Diageo
region: Highlands
status: zamknięta
wydajność: ok. 350.000 litrów
kadzie fermentacyjne: -
alembiki: 2
źródło wody: Loch Ness
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 29’ 00” N 04° 14’ 46” W
GPS: 57.483333, -4.246111
Glen Albyn
[glen-OL-bin]
Założona w 1844 roku, zlokalizowana w Inverness, destylarnia Glen Albyn nie miała wielkiego szczęścia w biznesie. Jej założycielem i pierwszym właścicielem był James Sutherland, burmistrz Inverness. Produkcję whisky rozpoczęto tu w 1846 roku. Zbudowana na ruinach nieczynnej słodowni jednego z licznych tutejszych browarów, nękana przez przeróżne nieszczęścia – od tarapatów finansowych właściciela do pożaru – Glen Albyn wytrwała jedynie dwie dekady. W 1866 roku została zamknięta, a jej budynki przerobione na młyn zbożowy. Najwidoczniej jednak i mielenie zboża nienajlepiej szło w Glen Albyn, bo w 1884 postanowiono ponownie poszukać szczęścia w przemyśle gorzelniczym – Glen Albyn znowu zaczęła produkować whisky. Stało się to za sprawą nowego właściciela, firmy Gregory & Co. Wkrótce potem przyszedł boom na rynku whisky, co przyniosło okres zdecydowanie lepszej prosperity w Glen Albyn. W 1891 roku założona została spółka Glenalbyn Distillery Company, a menedżer Glen Albyn, John Birnie, na spółkę z blenderem Jamesem Mackinlay’em otworzył po sąsiedzku nową destylarnię, Glen Mhor.
W latach 1917-19 Glen Albyn została zamknięta, a jej budynki posłużyły marynarce wojennej jako zakład produkujący m.in. miny morskie. Produkcję whisky wznowiono tu w 1920, kiedy to zakład kupiony został i ponownie przystosowany do produkcji whisky przez starych znajomych, firmę Mackinlays and Birnie, właścicieli wspomnianej Glen Mhor. W 1972 roku destylarnia znalazła się na celowniku Distillers Company Limited (DCL) i została przez nią przejęta. W 1980 roku zaprzestano tu wytwarzania słodu, który produkowany był tu w nowoczesnych, jak na owe czasy, urządzeniach zwanych Saladin box. Kolejne lata przyniosły kryzys na rynku whisky, który doprowadził ostatecznie do zamknięcia destylarni w 1983 roku. Podobny los spotkał Glen Mhor. Trzy lata później budynki obydwu destylarni zostały wyburzone, a na ich miejscu powstał kompleks handlowy.
Glen Albyn wzięła swoją nazwę od gealickiej wersji nazwy Great Glen, ogromnej doliny przecinającej Szkocję od Inverness na północnym wschodzie, po Fort William na zachodzie. W obrębie Wielkiej Doliny znajduje się m.in. słynne jezioro Loch Ness.
Whisky produkowana w Glen Albyn jest niezwykle rzadkim gościem na półkach najbardziej nawet specjalistycznych sklepów. Poza jedną edycją w ramach serii Rare Malts, nigdy nie ukazała się wersja oficjalna firmowana przez producenta, dostępne bywają jedynie edycje firmowane przez niezależnych dystrybutorów.
Pokaż więcej wpisów z
Maj 2016
