Coleburn

Coleburn w pigułce:

rok założenia: 1897 (zamknięta w 1985)
właściciel: United Distillers
region: Speyside
status: zamknięta
wydajność: -
kadzie fermentacyjne: -
alembiki: 4
źródło wody: studnia na terenie destylarni
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 34’ 53” N 03° 16’ 19” W
GPS: 57.581389, -3.271944


Coleburn
[KOUL-bern]

Coleburn to jedna z wielu destylarni rozsianych po całej Szkocji – choć największe ich nagromadzenie znajduje się w Speyside – które powstały na fali boomu końca XIX wieku, a które padły ofiarą spadku sprzedaży lat osiemdziesiątych XX wieku i nie dotrwały do naszych czasów. Podobna historia stała się udziałem Glenlochy w Fort William, Dallas Dhu w północnym Speyside, czy Convalmore w Dufftown.

Znajdująca się niemal przy głównej drodze łączącej Aberlour z Elgin, Coleburn wybudowana została w 1897 roku przez firmę John Robertson & Sons. W 1916 roku destylarnia przeszła na własność Clynelish Distillery Co. Ltd., sprzedana po trzech latach od pierwszego wstrzymania produkcji. W 1917 Coleburn przeszła w ręce firmy J. & G. Stewart, spółki podległej Distillers Company Limited (DCL), a w 1930 stała się własnością DCL. Nigdy nie była w żaden sposób promowana jako marka, służyła jedynie do produkcji materiału do zestawiania blendów, w tym Johnnie Walker Red Label. Zanim została ostatecznie zamknięta w 1985 roku, służyła również jako zakład doświadczalny, w którym eksperymentowano z nowymi technologiami wytwarzania whisky. Jej budynki zostały sprzedane w 2004 roku i miały zostać zaadaptowane na centrum rozrywkowe, jednak te plany nigdy nie doczekały się ziszczenia. W 2014 roku zostały zakupione przez firmę Aceo Ltd., właściciela Murray McDavid, i służą do przechowywania whisky należących do firmy.

Nigdy nie było oficjalnej wersji Coleburn, a na rynku ukazała się tylko jedna edycja Coleburn w ramach firmowanej przez Diageo serii Rare Malts. Również edycje niezależne stanowią nie lada gratkę dla kolekcjonerów ze względu na ich niewielką liczbę.