Tormore
15/01/2015
Tormore w pigułce:
rok założenia: 1958 (produkcja od 1961)
właściciel: Chivas Brothers (Pernod Ricard)
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 4.400.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 11 ze stali nierdzewnej
alembiki: 8 źródło
wody: potok Achvochkie Burn
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 23’ 52.5” N 03° 24’ 31” W
GPS: 57.397917, -3.408611
adres: Tormore, Advie, Grantown-on-Spey, Morayshire PH26 3LR
tel. 01807 510244
Tormore
[tor-MOR]
Tormore jest destylarnią, której nie da się nie zauważyć. Tak naprawdę jest to pierwsza wytwórnia whisky, na jaką się natykamy podróżując do Speyside drogą A95, prowadzącą do samego serca regionu, do Craigellachie, Rothes, Dufftown, Keith, czy wreszcie Elgin. Gdyby jednak na podstawie jej wyglądu ktoś chciał sobie wyrobić opinię o innych destylarniach, popełniłby wielki błąd. Drugiej takiej destylarni jak Tormore nie ma w całej Szkocji – z wyglądu przypomina ona bardziej sanatorium niż wytwórnię whisky.
W 1958 roku w siedzibie Schenley International, właściciela m.in. marki Long John, zapada decyzja o budowie nowej destylarni w Speyside. Istniejąca na rynku od 1909 roku Long John weszła w skład portfolio amerykańskiej spółki dwa lata wcześniej, i dość szybko okazało się, że należy zapewnić sobie niczym nie zakłócone dostawy whisky ze Speyside, by sprostać rosnącemu popytowi. Budowa rusza w następnym roku, a w 1961 z alembików Tormore płynie pierwsza partia destylatu. W fazie projektowania i budowy nie szczędzono wydatków, by był to obiekt iście pokazowy. Zatrudniony w tym celu słynny architekt Sir Albert Richardson otrzymał wolną rękę i mógł popuścić wodze swojej architektonicznej fantazji. Efekt jego wysiłków do dziś robi wrażenie misternymi elementami dekoratorskimi. Aż trudno uwierzyć, że te białe budynki przykryte zielonym dachem służą w gruncie rzeczy do tego samego, co zdecydowanie mniej okazałe, funkcjonalne hale produkcyjne Tomintoul, Tamnavulin, czy Benrinnes.
Początkowo w Tormore zainstalowano cztery alembiki, jednak w 1972, w obliczu rosnącego zapotrzebowania, liczbę tę podwojono. Na kolejne zwiększenie mocy produkcyjnych trzeba było poczekać aż do 2012 roku, kiedy to w destylarni zainstalowano trzy nowe kadzie fermentacyjne.
W 1975 roku destylarnia, wraz z marką Long John, zostaje przejęta przez Whitbread & Co. Ltd., a w 1989 Allied Lyons przejmuje tę część Whitbread, która zajmuje się produkcją alkoholi mocnych. Dwa lata później na rynku pojawia się odpowiedź Allied na serię Classic Malts of Scotland promowaną przez DCL, seria Caledonian Malts. W jej skład, obok Miltonduff, Laphroaig i Glendronach, wchodzi również Tormore. Z czasem została ona zastąpiona przez Scapa.
W 2005 roku destylarnia zostaje przejęta – wraz z Allied Domecq – przez Chivas Brothers, spółkę podległą koncernu Pernod Ricard.
Od samego początku swej działalności, Tormore miała za zadanie produkcję whisky na potrzeby blendów, tak więc poza serią Caledonian Malts (która odniosła umiarkowany sukces rynkowy) nie zajmowano się zbytnio promocją produkowanej tu whisky słodowej jako marki samej w sobie. Dopiero w 2004 roku na rynku pojawia się oficjalna wersja Tormore 12yo.
Aktualna oferta oficjalna destylarni obejmuje wersję 14-letnią, która w 20014 roku zastąpiła dwunastolatkę, i wersję 16-letnią. Obydwie nie są poddawane filtracji i butelkowane są o mocy 48%. Obydwie też pochodzą z beczek po burbonie. Tormore jest również chętnie butelkowana przez niezależnych dystrybutorów.
Pokaż więcej wpisów z
Styczeń 2015