Speyside bis?
30/01/2021
Na zachodnim krańcu regionu Speyside, opodal miejscowości Kingussie leży destylarnia, dzieląca nazwę z całym regionem – Speyside Distillery. Prowadzona przez firmę Speyside Distillers, od jakiegoś czasu wypuszcza swą whisky pod marką Spey, a także Beinn Dubh. Wytwarzany jest w niej także Byron’s Gin.
Jak zapowiedział właściciel destylarni, wkrótce ruszą prace nad uruchomieniem drugiego zakładu w regionie Speyside. W chwili obecnej w ścisłej tajemnicy trzymane są wszelkie informacje dotyczące nowego projektu. Nie wiadomo ani gdzie dokładnie zostanie zlokalizowana, jaka jest zakładana wielkość produkcji, jakiego rodzaju whisky ma ona wytwarzać. Nie są także znane szczegóły dotyczące planowanego terminarza prac i uruchomienia nowego zakładu.
Pytani o szczegóły przedstawiciele firmy zasłaniają się obowiązującą wciąż tajemnicą, co może oznaczać, że trwają negocjacje dotyczące jakiegoś interesującego, potencjalnie zaskakującego aspektu nowego przedsięwzięcia. Czas pokaże, wystarczy uzbroić się w cierpliwość.
Destylarnia Speyside to jeden z najbardziej rozciągniętych w czasie projektów. Wydaje się, że nie ma drugiej takiej destylarni, w przypadku której od pierwszego projektu do uruchomienia zakładu minęłoby prawie 30 lat. A tak właśnie było w przypadku Speyside. Jej założyciel i pierwszy właściciel, George Christie, rozpoczął prace nad budową destylarni niedaleko Kingussie w 1962 roku. Pierwszy destylat popłynął z alembików Speyside Distillery w 1990. Zakład wypuszczał na rynek whisky o nazwie Drumguish od 1993 roku. Jej butelkowanie wstrzymano w 1999, a w 2001 pojawiła się na rynku Speyside 10yo. Od 2014, już po ostatniej zmianie właściciela, produkty wytwarzane w Speyside Distillery opatrzone są marką Spey. Wcześniej, w 2008 wypuszczono na duński rynek markę Cú Dubh, ewidentnie inspirowaną niesławną Loch Dhu. W 2013 pojawiła się Beinn Dubh, wersja przeznaczona do szerszej dystrybucji, nie tylko na rynek duński.
Destylarnia Speyside jest doskonałym przykładem na przysłowiową oszczędność Szkotów, oraz na fakt, że w przemyśle gorzelniczym nic się nie marnuje. W Speyside Distillery działają alembiki, które niegdyś stanowiły wyposażenie destylarni Lochside w Montrose, na wschodnim wybrzeżu Szkocji, zamkniętej w 1992. Żeby jednak zmieściły się w dość ciasnym pomieszczeniu produkcyjnym Speyside, musiały zostać nieco przycięte.
Whisky Spey początkowa przeznaczona była przede wszystkim na rynek wschodni, jednak od kilka lat jest ona intensywnie promowana również na rynkach europejskich. Ta oryginalna destynacja produktów Speyside Distillery nie powinna dziwić wziąwszy pod uwagę tajwańskie pochodzenie kapitału stojącego za aktualnym właścicielem destylarni, firmą Harvey’s of Edinburgh.
A co z nową destylarnią w Speyside? Będziemy informować jak tylko pojawią się jakieś bardziej szczegółowe wieści.
[30.01.2021 / zdjęcie: Speyside Distillers]
Jak zapowiedział właściciel destylarni, wkrótce ruszą prace nad uruchomieniem drugiego zakładu w regionie Speyside. W chwili obecnej w ścisłej tajemnicy trzymane są wszelkie informacje dotyczące nowego projektu. Nie wiadomo ani gdzie dokładnie zostanie zlokalizowana, jaka jest zakładana wielkość produkcji, jakiego rodzaju whisky ma ona wytwarzać. Nie są także znane szczegóły dotyczące planowanego terminarza prac i uruchomienia nowego zakładu.
Pytani o szczegóły przedstawiciele firmy zasłaniają się obowiązującą wciąż tajemnicą, co może oznaczać, że trwają negocjacje dotyczące jakiegoś interesującego, potencjalnie zaskakującego aspektu nowego przedsięwzięcia. Czas pokaże, wystarczy uzbroić się w cierpliwość.
Destylarnia Speyside to jeden z najbardziej rozciągniętych w czasie projektów. Wydaje się, że nie ma drugiej takiej destylarni, w przypadku której od pierwszego projektu do uruchomienia zakładu minęłoby prawie 30 lat. A tak właśnie było w przypadku Speyside. Jej założyciel i pierwszy właściciel, George Christie, rozpoczął prace nad budową destylarni niedaleko Kingussie w 1962 roku. Pierwszy destylat popłynął z alembików Speyside Distillery w 1990. Zakład wypuszczał na rynek whisky o nazwie Drumguish od 1993 roku. Jej butelkowanie wstrzymano w 1999, a w 2001 pojawiła się na rynku Speyside 10yo. Od 2014, już po ostatniej zmianie właściciela, produkty wytwarzane w Speyside Distillery opatrzone są marką Spey. Wcześniej, w 2008 wypuszczono na duński rynek markę Cú Dubh, ewidentnie inspirowaną niesławną Loch Dhu. W 2013 pojawiła się Beinn Dubh, wersja przeznaczona do szerszej dystrybucji, nie tylko na rynek duński.
Destylarnia Speyside jest doskonałym przykładem na przysłowiową oszczędność Szkotów, oraz na fakt, że w przemyśle gorzelniczym nic się nie marnuje. W Speyside Distillery działają alembiki, które niegdyś stanowiły wyposażenie destylarni Lochside w Montrose, na wschodnim wybrzeżu Szkocji, zamkniętej w 1992. Żeby jednak zmieściły się w dość ciasnym pomieszczeniu produkcyjnym Speyside, musiały zostać nieco przycięte.
Whisky Spey początkowa przeznaczona była przede wszystkim na rynek wschodni, jednak od kilka lat jest ona intensywnie promowana również na rynkach europejskich. Ta oryginalna destynacja produktów Speyside Distillery nie powinna dziwić wziąwszy pod uwagę tajwańskie pochodzenie kapitału stojącego za aktualnym właścicielem destylarni, firmą Harvey’s of Edinburgh.
A co z nową destylarnią w Speyside? Będziemy informować jak tylko pojawią się jakieś bardziej szczegółowe wieści.
[30.01.2021 / zdjęcie: Speyside Distillers]
Pokaż więcej wpisów z
Styczeń 2021
