Scapa

Scapa

30/04/2015
Scapa w pigułce:

rok założenia: 1885
właściciel: Chivas Brothers (Pernod Ricard)
region: wyspy (Orkady)
status: aktywna
wydajność: 1.300.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 4 ze stali nierdzewnej, 4 ze stali corten
alembiki: 2
źródło wody: potok Lingro Burn
zwiedzanie: tak
położenie: 58° 57’ 47” N 02° 59’ 07” W
GPS: 58.963056, -2.985278
adres: Scapa, St Ola, Kirkwall, Orkney KW15 1SE
tel. 01856 876585



Scapa
[SKA-pa]

Na Orkadach funkcjonują obecnie dwie destylarnie – owiana sławą, legendarna wręcz Highland Park i zdecydowanie mniej znana Scapa. Ta druga bierze swoją nazwę od zatoki morskiej, nad której brzegiem się znajduje, jakieś dwa kilometry w linii prostej od Highland Park. W latach 1817-1928 działała tu jeszcze trzecia destylarnia, Stromness.

Historia destylarni Scapa zaczyna się pod koniec XIX wieku, jednak istnieją wzmianki o nielegalnym odpędzie whisky w tym miejscu już na początku XVIII wieku. Świątobliwy John Brand, autor książki „A Brief Description of Orkney” opisuje w niej ów nielegalny proceder.

Destylarnia została założona w 1885 roku przez spółkę Macfarlane & Townsend, a czele której stał John Towsend. W 1919 roku założono spółkę Scapa Distillery Company Ltd., która przejęła kontrolę nad zakładem. W tym samym roku wachta na jednym z okrętów brytyjskiej floty (dla której zatoka Scapa była bazą przez wiele lat) dostrzegła pożar w destylarni. Pożar został ugaszony wysiłkiem miejscowej ludności – utworzono ludzki łańcuch od destylarni do brzegu morza i podawano sobie wiadra z wodą. Nie był to ostatni pożar, którego skutków dało się uniknąć dzięki stacjonowaniu floty wojennej na tutejszych wodach. Drugi taki przypadek miał miejsce podczas II wojny światowej.

Spółka prowadząca destylarnię zostaje rozwiązana w 1934 roku i produkcja w Scapa zostaje wstrzymana na dwa lata. W 1936 przejmuje ją spółka Bloch Brothers Ltd., a w 1954 Hiram Walker & Sons.

W 1959 roku w destylarni zainstalowany zostaje alembik typu Lomond – opracowany kilka lat wcześniej rodzaj aparatu odpędowego, w którego prostej i stosunkowo szerokiej szyjce umieszczono ruchome płytki miedziane, za pomocą których można wpływać na wielkość refluksu, a tym samym kontrolować w pewnym stopniu charakter otrzymywanego destylatu. Alembik ten w takiej postaci działał tutaj do 1979 roku, kiedy to wymontowano z niego owe płytki i zaczęto używać w sposób konwencjonalny. Pracuje od w Scapa do dzisiaj.

Destylarnia przechodzi modernizację w 1978 roku, a tradycyjne ogrzewanie alembików otwartym ogniem zostaje zastąpione przez system ogrzewania parowego. W 1994 roku produkcję whisky w Scapa wstrzymano. Trzy lata później ją wznowiono, jednak tylko na kilka miesięcy w roku i przy pomocy pracowników pobliskiej Highland Park.

Destylarnia Scapa otrzymała nowe życie wraz z wszechstronnym remontem i modernizacją, na które wydano ponad 2 miliony funtów w 2004 roku. Wypuszczono wówczas na rynek oficjalną wersję Scapa 14yo, i w 2005 wznowiono produkcję. Nowym właścicielem destylarni zostaje grupa Chivas. W 2015 roku Scapa po raz pierwszy otworzyła swe podwoje dla turystów – otwarto tu Visitor Centre.

W ostatnich latach podstawową wersją tutejszej whisky oferowanej w handlu była Scapa 16yo, która zadebiutowała w 2008 roku. W 2015 roku wypuszczono na rynek Scapa Skiren, whisky bez deklaracji wieku, dojrzewana głównie w beczkach first-fill po burbonie. Dostępne bywają także edycje firmowane przez niezależnych dystrybutorów, a także oficjalne wersje rocznikowe w postaci cask strength sprzedawane w Visitor Centres destylarni należących do grupy Chivas, np. Strathisla, czy właśnie Scapa.
Pokaż więcej wpisów z Kwiecień 2015
pixel