Glen Moray
24/02/2016
Glen Moray w pigułce:
rok założenia: 1897
właściciel: La Martiniquaise
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 6.500.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 21 ze stali nierdzewnej
alembiki: 12
źródło wody: rzeka Lossie
zwiedzanie: tak
położenie: 57° 38’ 39.5” N 03° 20’ 29” W
GPS: 57.644306, -3.341389
adres: Bruceland Road, Elgin, Morayshire IV30 1YE
tel. 01343 542577
Glen Moray
[glen-MA-ri]
Położona w Elgin destylarnia Glen Moray założona została w 1897 roku, ale wygląda na to, że musiała poczekać ponad sto lat na właściciela, który w sposób należyty zadba o jej rozwój. Pod skrzydłami francuskiej La Martiniquaise destylarnia osiąga niespotykaną dotąd wydajność i staje się jedną z największych wytwórni whisky w Szkocji.
Destylarnia założona została w budynkach zaadaptowanych na potrzeby produkcji whisky po nieczynnym browarze. Otwarcie destylarni zbiegło się w czasie z nienajlepszą koniunkturą na rynku whisky, w związku z czym Glen Moray przetrwałą tylko nieco ponad dekadę i produkcja w niej została wstrzymana. Kolejną dekadę czekała na nowego właściciela, a kiedy wreszcie została sprzedana firmie Macdonald & Muir w 1920 roku, konieczne było kolejnych kilka lat zanim można było wznowić produkcję. Stało się to wreszcie w 1923 roku. Od tamtej pory, produkcja w Glen Moray trwa niemal nieprzerwanie (za wyjątkiem krótkiego przestoju w 1932) do dziś. Jedynymi sytuacjami, kiedy produkcja była wstrzymywana były remonty, renowacje i rozbudowy.
W 1958 roku miała miejsce pierwsza poważna rozbudowa, pod czas której m.in. zastąpiono podłogi do słodowania urządzeniami typu Saladin box, co zwiększyło wydajność tutejszej słodowni. Działała ona jeszcze dwadzieścia lat, by zakończyć produkcję w 1978 roku. W tym czasie rachunek ekonomiczny jasno wskazywał na opłacalność zakupów słodu w wyspecjalizowanych słodowniach. Większość szkockich destylarni zrezygnowało z własnej produkcji słodu mniej więcej w tym samym okresie. W 1979 roku zwiększono liczbę alembików z dwóch do czterech.
W 1996 roku właściciel Glen Moray, firma Macdonald & Muir, właścicielka także destylarni Glenmorangie, zmieniła swoją nazwę na Glenmorangie plc. W 2004 Glenmorangie plc, wówczas właścicielka już trzech destylarni – Glenmorangie, Glen Moray i Ardbeg – została przejęta przez koncern Louis Vuitton Moët Hennessy. Glen Moray, odgrywająca w tym trio rolę producenta taniej whisky, zdecydowanie nie pasowała do towarzystwa, a na pewno nie była w stanie osiągnąć dobrego wyniku finansowego, jeśli jej whisky sprzedawana była po najniższych możliwych cenach. Odbiło się to też niekorzystnie na wizerunku zakładu i postrzeganiu marki. W 2008 destylarnia została sprzedana francuskiej firmie La Martiniquaise. W destylarnię zainwestowano ogromne pieniądze – zainstalowano nową kadź zacierną, 12 nowych kadzi fermentacyjnych i 6 nowych alembików. A to jeszcze nie koniec. Mówi się o dalszym powiększeniu możliwości produkcyjnych gorzelni do 9 milionów litrów rocznie.
Glen Moray była jedną z pierwszych marek whisky szkockiej, która wypuściła na rynek whisky dojrzewaną dodatkowo (wood finishing) w beczkach po winie. W 1999 debiutowały aż trzy wersje takiej whisky z Glen Moray – 12yo Chardonnay, oraz 12yo i 16yo Chenin Blanc. Od tamtej pory na rynku pojawiło się jeszcze kilkanaście oficjalnych edycji, w tym limitowanych i rocznikowych, jak również finiszowanych w beczkach po innego rodzaju winach, np. porto. W ostatnich latach destylowane są również krótkie serie whisky torfowej. W chwili obecnej podstawowa oferta whisky z destylarni Glen Moray obejmuje wersje Classic, Classic Port oraz Classic Peated – wszystkie bez deklaracji wieku.
rok założenia: 1897
właściciel: La Martiniquaise
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 6.500.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 21 ze stali nierdzewnej
alembiki: 12
źródło wody: rzeka Lossie
zwiedzanie: tak
położenie: 57° 38’ 39.5” N 03° 20’ 29” W
GPS: 57.644306, -3.341389
adres: Bruceland Road, Elgin, Morayshire IV30 1YE
tel. 01343 542577
Glen Moray
[glen-MA-ri]
Położona w Elgin destylarnia Glen Moray założona została w 1897 roku, ale wygląda na to, że musiała poczekać ponad sto lat na właściciela, który w sposób należyty zadba o jej rozwój. Pod skrzydłami francuskiej La Martiniquaise destylarnia osiąga niespotykaną dotąd wydajność i staje się jedną z największych wytwórni whisky w Szkocji.
Destylarnia założona została w budynkach zaadaptowanych na potrzeby produkcji whisky po nieczynnym browarze. Otwarcie destylarni zbiegło się w czasie z nienajlepszą koniunkturą na rynku whisky, w związku z czym Glen Moray przetrwałą tylko nieco ponad dekadę i produkcja w niej została wstrzymana. Kolejną dekadę czekała na nowego właściciela, a kiedy wreszcie została sprzedana firmie Macdonald & Muir w 1920 roku, konieczne było kolejnych kilka lat zanim można było wznowić produkcję. Stało się to wreszcie w 1923 roku. Od tamtej pory, produkcja w Glen Moray trwa niemal nieprzerwanie (za wyjątkiem krótkiego przestoju w 1932) do dziś. Jedynymi sytuacjami, kiedy produkcja była wstrzymywana były remonty, renowacje i rozbudowy.
W 1958 roku miała miejsce pierwsza poważna rozbudowa, pod czas której m.in. zastąpiono podłogi do słodowania urządzeniami typu Saladin box, co zwiększyło wydajność tutejszej słodowni. Działała ona jeszcze dwadzieścia lat, by zakończyć produkcję w 1978 roku. W tym czasie rachunek ekonomiczny jasno wskazywał na opłacalność zakupów słodu w wyspecjalizowanych słodowniach. Większość szkockich destylarni zrezygnowało z własnej produkcji słodu mniej więcej w tym samym okresie. W 1979 roku zwiększono liczbę alembików z dwóch do czterech.
W 1996 roku właściciel Glen Moray, firma Macdonald & Muir, właścicielka także destylarni Glenmorangie, zmieniła swoją nazwę na Glenmorangie plc. W 2004 Glenmorangie plc, wówczas właścicielka już trzech destylarni – Glenmorangie, Glen Moray i Ardbeg – została przejęta przez koncern Louis Vuitton Moët Hennessy. Glen Moray, odgrywająca w tym trio rolę producenta taniej whisky, zdecydowanie nie pasowała do towarzystwa, a na pewno nie była w stanie osiągnąć dobrego wyniku finansowego, jeśli jej whisky sprzedawana była po najniższych możliwych cenach. Odbiło się to też niekorzystnie na wizerunku zakładu i postrzeganiu marki. W 2008 destylarnia została sprzedana francuskiej firmie La Martiniquaise. W destylarnię zainwestowano ogromne pieniądze – zainstalowano nową kadź zacierną, 12 nowych kadzi fermentacyjnych i 6 nowych alembików. A to jeszcze nie koniec. Mówi się o dalszym powiększeniu możliwości produkcyjnych gorzelni do 9 milionów litrów rocznie.
Glen Moray była jedną z pierwszych marek whisky szkockiej, która wypuściła na rynek whisky dojrzewaną dodatkowo (wood finishing) w beczkach po winie. W 1999 debiutowały aż trzy wersje takiej whisky z Glen Moray – 12yo Chardonnay, oraz 12yo i 16yo Chenin Blanc. Od tamtej pory na rynku pojawiło się jeszcze kilkanaście oficjalnych edycji, w tym limitowanych i rocznikowych, jak również finiszowanych w beczkach po innego rodzaju winach, np. porto. W ostatnich latach destylowane są również krótkie serie whisky torfowej. W chwili obecnej podstawowa oferta whisky z destylarni Glen Moray obejmuje wersje Classic, Classic Port oraz Classic Peated – wszystkie bez deklaracji wieku.
Pokaż więcej wpisów z
Luty 2016
