Dallas Dhu
20/06/2016
Dallas Dhu w pigułce:
rok założenia: 1898 (zamknięta w 1983)
właściciel: Diageo
region: Speyside
status: zamknięta (muzeum)
wydajność: -
kadzie fermentacyjne: -
alembiki: 4
źródło wody: potok Scourie Burn (zwany również Altyre Burn)
zwiedzanie: tak
położenie: 57° 35’ 23.0” N 03° 36’ 51” W
GPS: 57.589722, -3.614167
adres: Mannachie Road, Forres IV36 2RR
tel. 01309 676548
Dallas Dhu
[da-les-DU]
Dallas Dhu nie ma nic wspólnego z wielkim miastem w Teksasie, a raczej z maleńką osadą Dallas na południe od Forres w północnej części Speyside. Była to ostatnia destylarnia zbudowana w Szkocji w XIX wieku, jedno z dzieł słynnego architekta, Charlesa Doiga (tego samego, który zaprojektował pierwszą pagodę w Dailuaine). Jednym z założycieli był Alexander Edwards, przedsiębiorca, któremu zawdzięczamy nie tylko Dallas Dhu, ale także Benromach, Aultmore i Craigellachie.
Założona w 1898 roku destylarnia pracowała pełną parą już w następnym roku. W pierwszych dekadach XX wieku kilkakrotnie zmieniała właściciela, aż w 1929 roku weszła w skład portfolio Distillers Company Limited, skąd już prosta droga do współczesnego Diageo – podobnie jak w przypadku wielu innych destylarni należących do współczesnego giganta przemysłu gorzelniczego. Diageo w dalszym ciągu jest właścicielem marki Dallas Dhu. W latach 1921-29 destylarnia należała do angielskiego konsorcjum Benmore Distillers Ltd. Należały do niego również destylarnie Benmore i Lochhead z Campbeltown oraz Lochindaal z Islay. Żadna z nich nie przetrwała do dzisiaj.
Dallas Dhu miała okres przestoju w latach 1930-36, jednak po trzech latach od wznowienia produkcji w zakładzie wybuchł pożar, który zmusił właścicieli do ponownego zamknięcia gorzelni. Produkcja whisky w Dallas Dhu wznowiona została dopiero w 1947 roku.
W 1983 roku destylarnia zostaje ponownie zamknięta, dzieląc los wielu innych zakładów, które w tym okresie dotknął kryzys na rynku whisky. Trzy lata później przechodzi w ręce Historic Scotland, rządowej agencji zajmującej się ochroną zabytków, mającej pod swoją pieczą m.in. Zamek Edynburski, zamek Urquhart, pałac Linlithgow, czy osadę Skara Brae na Orkadach. Wkrótce destylarnia, z całym funkcjonującym tu niegdyś sprzętem, została otwarta dla zwiedzających jako swego rodzaju muzeum produkcji whisky. Nie oznaczało to jednak tak zupełnie końca działalności zakładu związanej z produkcją whisky. Do 1992 roku, a więc do chwili wygaśnięcia licencji na produkcję whisky, tutejsze magazyny były wykorzystywane do dojrzewania whisky.
Jak łatwo zgadnąć, nie ma na rynku oficjalnej wersji whisky z Dallas Dhu. W latach dziewięćdziesiątych ukazały się dwie edycje w ramach serii Rare Malts. Równie rzadkie są edycje firmowane przez niezależnych dystrybutorów.
rok założenia: 1898 (zamknięta w 1983)
właściciel: Diageo
region: Speyside
status: zamknięta (muzeum)
wydajność: -
kadzie fermentacyjne: -
alembiki: 4
źródło wody: potok Scourie Burn (zwany również Altyre Burn)
zwiedzanie: tak
położenie: 57° 35’ 23.0” N 03° 36’ 51” W
GPS: 57.589722, -3.614167
adres: Mannachie Road, Forres IV36 2RR
tel. 01309 676548
Dallas Dhu
[da-les-DU]
Dallas Dhu nie ma nic wspólnego z wielkim miastem w Teksasie, a raczej z maleńką osadą Dallas na południe od Forres w północnej części Speyside. Była to ostatnia destylarnia zbudowana w Szkocji w XIX wieku, jedno z dzieł słynnego architekta, Charlesa Doiga (tego samego, który zaprojektował pierwszą pagodę w Dailuaine). Jednym z założycieli był Alexander Edwards, przedsiębiorca, któremu zawdzięczamy nie tylko Dallas Dhu, ale także Benromach, Aultmore i Craigellachie.
Założona w 1898 roku destylarnia pracowała pełną parą już w następnym roku. W pierwszych dekadach XX wieku kilkakrotnie zmieniała właściciela, aż w 1929 roku weszła w skład portfolio Distillers Company Limited, skąd już prosta droga do współczesnego Diageo – podobnie jak w przypadku wielu innych destylarni należących do współczesnego giganta przemysłu gorzelniczego. Diageo w dalszym ciągu jest właścicielem marki Dallas Dhu. W latach 1921-29 destylarnia należała do angielskiego konsorcjum Benmore Distillers Ltd. Należały do niego również destylarnie Benmore i Lochhead z Campbeltown oraz Lochindaal z Islay. Żadna z nich nie przetrwała do dzisiaj.
Dallas Dhu miała okres przestoju w latach 1930-36, jednak po trzech latach od wznowienia produkcji w zakładzie wybuchł pożar, który zmusił właścicieli do ponownego zamknięcia gorzelni. Produkcja whisky w Dallas Dhu wznowiona została dopiero w 1947 roku.
W 1983 roku destylarnia zostaje ponownie zamknięta, dzieląc los wielu innych zakładów, które w tym okresie dotknął kryzys na rynku whisky. Trzy lata później przechodzi w ręce Historic Scotland, rządowej agencji zajmującej się ochroną zabytków, mającej pod swoją pieczą m.in. Zamek Edynburski, zamek Urquhart, pałac Linlithgow, czy osadę Skara Brae na Orkadach. Wkrótce destylarnia, z całym funkcjonującym tu niegdyś sprzętem, została otwarta dla zwiedzających jako swego rodzaju muzeum produkcji whisky. Nie oznaczało to jednak tak zupełnie końca działalności zakładu związanej z produkcją whisky. Do 1992 roku, a więc do chwili wygaśnięcia licencji na produkcję whisky, tutejsze magazyny były wykorzystywane do dojrzewania whisky.
Jak łatwo zgadnąć, nie ma na rynku oficjalnej wersji whisky z Dallas Dhu. W latach dziewięćdziesiątych ukazały się dwie edycje w ramach serii Rare Malts. Równie rzadkie są edycje firmowane przez niezależnych dystrybutorów.
Pokaż więcej wpisów z
Czerwiec 2016
