Czy masz ukończone 18 lat?
Wybierz swoją platformę
Blair Athol
14/08/2016
Blair Athol w pigułce:
rok założenia: 1798
właściciel: Diageo
region: Highlands
status: aktywna
wydajność: 2.800.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 6 ze stali nierdzewnej
alembiki: 4
źródło wody: potok Allt Dour
zwiedzanie: tak
położenie: 56° 41’ 55” N 03° 43’ 22” W
GPS: 56.698611, -3.722778
adres: Perth Road, Pitlochry, Perthshire PH16 5LY
tel. 01796 482003
Blair Athol
[bler AT-el]
Destylarnia Blair Athol należy do tych nielicznych, których początki sięgają jeszcze XVIII wieku, a które przetrwały do dziś. Początkowo nazwana została Aldour, od nazwy potoku Allt Dour, przepływającego tuż obok i będącego dla gorzelni źródłem wody. Pierwszą rozbudowę destylarnia przechodzi w 1825 roku i wtedy to nazwa zostaje zmieniona na Blair Athol, od nazwy niewielkiej wsi znajdującej się około 10 km od zakładu. Przypuszcza się, że chodziło o schlebienie księciu Atholl, do którego należały okoliczne ziemie. Przy okazji warto zwrócić uwagę, że nazwa destylarni pisana jest przez jedno „l”, podczas gdy miejscowość, o której mowa, to Blair Atholl. A żeby obraz jeszcze bardziej zagmatwać, destylarnia znajduje się w Pitlochry. Położone tuż przy głównej drodze łączącej Edynburg z Inverness Pitlochry jest dość popularną miejscowością turystyczną, stanowi doskonałą bazę wypadową nad urokliwe jeziora Loch Tay, Loch Rannoch i Loch Tummel z jednej strony, a w góry Cairngorms z drugiej, dlatego też i funkcjonujące w Blair Athol Visitor Centre jest jednym z bardziej popularnych i najliczniej uczęszczanych w Szkocji. Szacuje się, że rocznie odwiedza je 35 tysięcy zwiedzających.
W 1882 roku destylarnia Blair Athol zostaje kupiona przez edynburską firmę Peter Mackenzie & Company Distillers Ltd. – tę samą, która nieco ponad dekadę później założy pierwszą destylarnię w Dufftown. Nowy właściciel rozbudowuje zakład, zwiększając tym samym jego wydajność. Produkcja whisky trwa tu nieprzerwanie do 1932, kiedy to wskutek trudności finansowych firmy, działalność gorzelni zostaje wstrzymana. Rok później firma Petera Mackenzie zostaje przejęta przez Arthur Bell & Sons. Z tą marką zostaje nierozerwalnie związana do dnia dzisiejszego, mimo jeszcze kilku zmian właścicielskich, jakie miały miejsce w drugiej połowie XX wieku, czyniąc z Blair Athol jedną z destylarni należących do jednego z najpotężniejszych koncernów na światowym rynku spirytualiów, Diageo. Mimo przejęcia przez Arthur Bell & Sons w 1933 roku, destylarnia pozostała w stanie uśpienia jeszcze przez ponad dekadę – okres na krótko przed II wojną światową, jak i czas wojny nie sprzyjały w żaden sposób rozwojowi działalności gorzelniczej.
Produkcja whisky wznowiona została w Blair Athol dopiero w 1949 roku, po gruntownym remoncie i uzupełnieniu braków sprzętowych, będących naturalną konsekwencją wstrzymania produkcji na tak długie lata. W 1973 roku zwiększono liczbę alembików do czterech, a w 1987 roku otwarto wspomniane na wstępie Visitor Centre, cieszące się niemałą popularnością nie tylko wśród przypadkowych turystów odwiedzających malownicze Pitlochry, ale i wśród bardziej zaawansowanych koneserów whisky.
W związku z tym, że przez większość działalności destylarni jej produkt wykorzystywany był do zestawiania blendów, butelki z whisky słodową Blair Athol są stosunkowo rzadko spotykane w sklepach ze spirytualiami. Najbardziej znaną marką whisky mieszanej, w której skład wchodzi produkowana tutaj whisky jest Bell’s, jednak z najlepiej sprzedających się whisky na rynku brytyjskim. Jako zasadę przyjęto, że whisky przeznaczona na blendy leżakowana jest w beczkach po burbonie, podczas gdy pozostała część produkcji trafia do beczek po sherry. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku na rynku pojawiła się wersja 12-letniej whisky słodowej w ramach serii Flora & Fauna, a także 27-letnia wersja wchodząca w skład serii Rare Malts. Obydwie serie firmowane są przez Diageo. W 2010 roku pojawiła się wersja cask strength, bez deklaracji wieku, dostępna tylko i wyłącznie w destylarni.
rok założenia: 1798
właściciel: Diageo
region: Highlands
status: aktywna
wydajność: 2.800.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 6 ze stali nierdzewnej
alembiki: 4
źródło wody: potok Allt Dour
zwiedzanie: tak
położenie: 56° 41’ 55” N 03° 43’ 22” W
GPS: 56.698611, -3.722778
adres: Perth Road, Pitlochry, Perthshire PH16 5LY
tel. 01796 482003
Blair Athol
[bler AT-el]
Destylarnia Blair Athol należy do tych nielicznych, których początki sięgają jeszcze XVIII wieku, a które przetrwały do dziś. Początkowo nazwana została Aldour, od nazwy potoku Allt Dour, przepływającego tuż obok i będącego dla gorzelni źródłem wody. Pierwszą rozbudowę destylarnia przechodzi w 1825 roku i wtedy to nazwa zostaje zmieniona na Blair Athol, od nazwy niewielkiej wsi znajdującej się około 10 km od zakładu. Przypuszcza się, że chodziło o schlebienie księciu Atholl, do którego należały okoliczne ziemie. Przy okazji warto zwrócić uwagę, że nazwa destylarni pisana jest przez jedno „l”, podczas gdy miejscowość, o której mowa, to Blair Atholl. A żeby obraz jeszcze bardziej zagmatwać, destylarnia znajduje się w Pitlochry. Położone tuż przy głównej drodze łączącej Edynburg z Inverness Pitlochry jest dość popularną miejscowością turystyczną, stanowi doskonałą bazę wypadową nad urokliwe jeziora Loch Tay, Loch Rannoch i Loch Tummel z jednej strony, a w góry Cairngorms z drugiej, dlatego też i funkcjonujące w Blair Athol Visitor Centre jest jednym z bardziej popularnych i najliczniej uczęszczanych w Szkocji. Szacuje się, że rocznie odwiedza je 35 tysięcy zwiedzających.
W 1882 roku destylarnia Blair Athol zostaje kupiona przez edynburską firmę Peter Mackenzie & Company Distillers Ltd. – tę samą, która nieco ponad dekadę później założy pierwszą destylarnię w Dufftown. Nowy właściciel rozbudowuje zakład, zwiększając tym samym jego wydajność. Produkcja whisky trwa tu nieprzerwanie do 1932, kiedy to wskutek trudności finansowych firmy, działalność gorzelni zostaje wstrzymana. Rok później firma Petera Mackenzie zostaje przejęta przez Arthur Bell & Sons. Z tą marką zostaje nierozerwalnie związana do dnia dzisiejszego, mimo jeszcze kilku zmian właścicielskich, jakie miały miejsce w drugiej połowie XX wieku, czyniąc z Blair Athol jedną z destylarni należących do jednego z najpotężniejszych koncernów na światowym rynku spirytualiów, Diageo. Mimo przejęcia przez Arthur Bell & Sons w 1933 roku, destylarnia pozostała w stanie uśpienia jeszcze przez ponad dekadę – okres na krótko przed II wojną światową, jak i czas wojny nie sprzyjały w żaden sposób rozwojowi działalności gorzelniczej.
Produkcja whisky wznowiona została w Blair Athol dopiero w 1949 roku, po gruntownym remoncie i uzupełnieniu braków sprzętowych, będących naturalną konsekwencją wstrzymania produkcji na tak długie lata. W 1973 roku zwiększono liczbę alembików do czterech, a w 1987 roku otwarto wspomniane na wstępie Visitor Centre, cieszące się niemałą popularnością nie tylko wśród przypadkowych turystów odwiedzających malownicze Pitlochry, ale i wśród bardziej zaawansowanych koneserów whisky.
W związku z tym, że przez większość działalności destylarni jej produkt wykorzystywany był do zestawiania blendów, butelki z whisky słodową Blair Athol są stosunkowo rzadko spotykane w sklepach ze spirytualiami. Najbardziej znaną marką whisky mieszanej, w której skład wchodzi produkowana tutaj whisky jest Bell’s, jednak z najlepiej sprzedających się whisky na rynku brytyjskim. Jako zasadę przyjęto, że whisky przeznaczona na blendy leżakowana jest w beczkach po burbonie, podczas gdy pozostała część produkcji trafia do beczek po sherry. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku na rynku pojawiła się wersja 12-letniej whisky słodowej w ramach serii Flora & Fauna, a także 27-letnia wersja wchodząca w skład serii Rare Malts. Obydwie serie firmowane są przez Diageo. W 2010 roku pojawiła się wersja cask strength, bez deklaracji wieku, dostępna tylko i wyłącznie w destylarni.
Pokaż więcej wpisów z
Sierpień 2016
