Aultmore
23/09/2016
Aultmore w pigułce:
rok założenia: 1896
właściciel: John Dewar & Sons (Bacardi)
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 3.200.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 6
alembiki: 4
źródło wody: potok Auchenderran Burn, Foggie Moss
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 34’ 02.5” N 03° 00’ 06.5” W
GPS: 57.567361, -3.001806
adres: Keith, Banffshire AB55 6QY
tel. 01542 881800
Aultmore
[olt-MOR]
Jedna z wielu destylarni zbudowanych na fali największego bodaj dotąd boomu na whisky końca XIX wieku, kiedy to filoksera winiec zniszczyła francuskie winnice, doprowadzając do niespotykanego dotąd deficytu koniaku i brandy, którą to lukę skrzętnie wykorzystali szkoccy gorzelnicy. W jej rozwoju nie przeszkodził nawet skandal i spadek sprzedaży whisky związany z upadkiem firmy Pattisons Ltd. w 1898 roku, czyli już dwa lata po uruchomieniu Aultmore. Fakt o tyle zaskakujący, że produkowana tu whisky w dużej mierze wykorzystywana była przez firmę braci Pattison do sporządzania ich blendów.
Dopiero gdy szkocki przemysł gorzelniczy odczuł katastrofalne skutki I wojny światowej, a później prohibicji w USA, właściciel i oryginalny założyciel Aultmore, Alexander Edward, zmuszony został do sprzedania zakładu większemu graczowi, a mianowicie firmie John Dewar & Sons Ltd. W jej rękach destylarnia dotrwała do dzisiaj, choć sama spółka założona niegdyś przez Johna Dewara zdążyła po drodze kilka razy zmienić swojego właściciela. W chwili obecnej zarówno John Dewar & Sons, jak i należąca do niej Aultmore należy do koncernu Bacardi. Warto przy okazji wspomnieć, że gdy finalizowano transakcję sprzedaży firmy John Dewar & Sons, koncern Bacardi postawił jeden warunek zasadniczy – portfolio przejmowanej firmy musi obejmować Aultmore. W przeciwnym razie, do transakcji nie dojdzie. Niech tylko ten fakt świadczy o wartości, jaką przedstawia ta mało atrakcyjnie być może wyglądająca gorzelnia położona nieopodal miasteczka Keith w Speyside.
Jak boom na whisky z końca XIX wieku doprowadził do założenia destylarni, tak kolejny boom, ten z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, doprowadził do podwojenia liczby alembików działających w Aultmore – z dwóch do czterech – a tym samym podwojenia jej wydajności. W tym samym czasie, w ramach rozbudowy zakładu, powstały istniejące do dzisiaj budynki gorzelni – nie ostał się ani kawałek starej, oryginalnej gorzelni z końca XIX wieku. Jakby tego było mało, w 1996 roku wyburzono wszystkie magazyny należące do destylarni. Polityka firmy John Dewar & Sons w tym zakresie była taka sama w stosunku do wszystkich należących do niej destylarni – pozbyto się lokalnych magazynów, a wytwarzany w poszczególnych gorzelniach destylat od tej pory transportuje się do jednego z dwóch ogromnych kompleksów magazynów, z których jeden znajduje się w Glasgow, a drugie w Poniel w środkowej Szkocji.
W czasach gdy Dewar’s należał jeszcze do Diageo, whisky produkowana w Aultmore dostępna była w ramach najsłynniejszej bodaj serii whisky słodowych, Flora & Fauna. Była to 12-letnia single malt whisky, która debiutowała na rynku w 1991 roku. W 1996 roku ukazała się także Aultmore w serii Rare Malts, firmowanej przez ten sam koncern. Po przejęciu firmy przez Bacardi w 1998 roku, przez długi czas whisky tu produkowana wykorzystywana była jedynie do sporządzania blendów i za wyjątkiem edycji niezależnych nie była obecna na rynku. Premiera pierwszej oficjalnej edycji Aultmore miała miejsce dopiero w 2004 roku i była to 12-letnia single malt. W 2014 roku oficjalna oferta poszerzona została o wersje 25-letnią, 30-letnią, a także 21-letnią przeznaczoną na rynek travel retail, czyli głównie do sklepów funkcjonujących na lotniskach międzynarodowych.
[Zdjęcie: whisky.com]
rok założenia: 1896
właściciel: John Dewar & Sons (Bacardi)
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 3.200.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 6
alembiki: 4
źródło wody: potok Auchenderran Burn, Foggie Moss
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 34’ 02.5” N 03° 00’ 06.5” W
GPS: 57.567361, -3.001806
adres: Keith, Banffshire AB55 6QY
tel. 01542 881800
Aultmore
[olt-MOR]
Jedna z wielu destylarni zbudowanych na fali największego bodaj dotąd boomu na whisky końca XIX wieku, kiedy to filoksera winiec zniszczyła francuskie winnice, doprowadzając do niespotykanego dotąd deficytu koniaku i brandy, którą to lukę skrzętnie wykorzystali szkoccy gorzelnicy. W jej rozwoju nie przeszkodził nawet skandal i spadek sprzedaży whisky związany z upadkiem firmy Pattisons Ltd. w 1898 roku, czyli już dwa lata po uruchomieniu Aultmore. Fakt o tyle zaskakujący, że produkowana tu whisky w dużej mierze wykorzystywana była przez firmę braci Pattison do sporządzania ich blendów.
Dopiero gdy szkocki przemysł gorzelniczy odczuł katastrofalne skutki I wojny światowej, a później prohibicji w USA, właściciel i oryginalny założyciel Aultmore, Alexander Edward, zmuszony został do sprzedania zakładu większemu graczowi, a mianowicie firmie John Dewar & Sons Ltd. W jej rękach destylarnia dotrwała do dzisiaj, choć sama spółka założona niegdyś przez Johna Dewara zdążyła po drodze kilka razy zmienić swojego właściciela. W chwili obecnej zarówno John Dewar & Sons, jak i należąca do niej Aultmore należy do koncernu Bacardi. Warto przy okazji wspomnieć, że gdy finalizowano transakcję sprzedaży firmy John Dewar & Sons, koncern Bacardi postawił jeden warunek zasadniczy – portfolio przejmowanej firmy musi obejmować Aultmore. W przeciwnym razie, do transakcji nie dojdzie. Niech tylko ten fakt świadczy o wartości, jaką przedstawia ta mało atrakcyjnie być może wyglądająca gorzelnia położona nieopodal miasteczka Keith w Speyside.
Jak boom na whisky z końca XIX wieku doprowadził do założenia destylarni, tak kolejny boom, ten z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, doprowadził do podwojenia liczby alembików działających w Aultmore – z dwóch do czterech – a tym samym podwojenia jej wydajności. W tym samym czasie, w ramach rozbudowy zakładu, powstały istniejące do dzisiaj budynki gorzelni – nie ostał się ani kawałek starej, oryginalnej gorzelni z końca XIX wieku. Jakby tego było mało, w 1996 roku wyburzono wszystkie magazyny należące do destylarni. Polityka firmy John Dewar & Sons w tym zakresie była taka sama w stosunku do wszystkich należących do niej destylarni – pozbyto się lokalnych magazynów, a wytwarzany w poszczególnych gorzelniach destylat od tej pory transportuje się do jednego z dwóch ogromnych kompleksów magazynów, z których jeden znajduje się w Glasgow, a drugie w Poniel w środkowej Szkocji.
W czasach gdy Dewar’s należał jeszcze do Diageo, whisky produkowana w Aultmore dostępna była w ramach najsłynniejszej bodaj serii whisky słodowych, Flora & Fauna. Była to 12-letnia single malt whisky, która debiutowała na rynku w 1991 roku. W 1996 roku ukazała się także Aultmore w serii Rare Malts, firmowanej przez ten sam koncern. Po przejęciu firmy przez Bacardi w 1998 roku, przez długi czas whisky tu produkowana wykorzystywana była jedynie do sporządzania blendów i za wyjątkiem edycji niezależnych nie była obecna na rynku. Premiera pierwszej oficjalnej edycji Aultmore miała miejsce dopiero w 2004 roku i była to 12-letnia single malt. W 2014 roku oficjalna oferta poszerzona została o wersje 25-letnią, 30-letnią, a także 21-letnią przeznaczoną na rynek travel retail, czyli głównie do sklepów funkcjonujących na lotniskach międzynarodowych.
[Zdjęcie: whisky.com]
Pokaż więcej wpisów z
Wrzesień 2016
