Arran
03/10/2016
Arran w pigułce:
rok założenia: 1993 (produkcja od 1995)
właściciel: Isle of Arran Distillers
region: wyspy (Arran)
status: aktywna
wydajność: 1.200.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 4 z daglezji
alembiki: 2
źródło wody: Loch na Davie
zwiedzanie: tak
położenie: 55° 41’ 51.5” N 05° 16’ 31” W
GPS: 55.697639, -5.275278
adres: Lochranza, Isle of Arran KA27 8HJ
tel. 01770 830264
Arran
[A-ran]
Destylarnie znajdujące się na wyspach – czy to na Islay, czy na którejś z pozostałych dziewięćdziesięciu zamieszkałych wysp szkockich – mają jeden niezaprzeczalny atut w stosunku do swoich kuzynek funkcjonujących na stałym lądzie. Mogą one, mianowicie, w sposób nieograniczony wykorzystywać fakt swojej nadmorskiej proweniencji w szeroko pojętym budowaniu marki. A wiadomo, że lokalizacja nad morzem ma znaczenie wręcz magiczne dla wizerunku niejednej szkockiej destylarni.
Dziwne więc wydawać się może, że wyspa Arran, która jest bodaj najkorzystniej usytuowana na mapie Szkocji – pomiędzy Ayrshire a półwyspem Kintyre, w bezpośredniej bliskości Glasgow i z doskonałym połączeniem morskim ze stałym lądem – dopiero w roku 1995 stała się lokalizacją dla destylarni whisky słodowej, nazwanej zresztą od nazwy samej wyspy. I to w czasach, kiedy umieszczenie nowej destylarni na stosunkowo ustabilizowanej mapie szkockiego przemysłu gorzelniczego stanowiło nie lada sensację. Nie oznacza to jednak, że sztuka destylacji whisky nie była wcześniej znana na wyspie. Wręcz przeciwnie, w XVIII wieku działało tutaj kilkadziesiąt niewielkich wytwórni whisky, które zwyczajnie zeszły do podziemia, gdy wprowadzono przepisy zabraniające domowego odpędu i określające minimalną wielkość alembików. Po złagodzeniu przepisów na początku XIX wieku, działała tu nawet jedna legalna destylarnia – zlokalizowana w południowej części wyspy Lagg, funkcjonująca w miejscowości o tej samej nazwie. Jej żywot był jednak niezwykle krótki – otwarta w 1825 roku, już w 1837 zamknęła swe podwoje. Nic jednak straconego, oto firma prowadząca współczesną destylarnię Arran zapowiedziała niedawno plany uruchomienia drugiej gorzelni na wyspie, właśnie w miejscowości Lagg.
W 1993 roku konsorcjum, na czele którego stał jeden z byłych dyrektorów Chivas Brothers, Harold Currie, zarejestrowało nowe przedsięwzięcie – Isle of Arran Distillers Ltd., której celem była budowa i prowadzenie działalności gorzelniczej pierwszej od ponad 160 lat legalnej wytwórni whisky na wyspie. Na decyzję o tej, a nie innej lokalizacji wpłynęła głównie dobre zaopatrzenie w wodę, a także potencjał turystyczny tego miejsca i generalnie całej wyspy. Arran często określana jest jako „Szkocja w pigułce” i uznawana jest przez wielu za jedną z piękniejszych okolic w Szkocji. Bezpośrednia bliskość Glasgow i ośrodków miejskich na nizinach stanowi potężny motor napędowy miejscowego przemysłu turystycznego. Nowa destylarnia już w założeniu miała stać się integralną jego częścią, więc już w fazie planów przygotowano tu przede wszystkim warunki do działania Visitor Centre.
Pierwsza destylacja w nowo wybudowanej destylarni na północnym krańcu wyspy, w pobliżu miejscowości Lochranza, miała miejsce w sierpniu 1995 roku, a już w następnym roku wypuszczono na rynek pierwszą partię destylatu, który naturalnie nie mógł jeszcze wówczas nazywać się whisky. Na to trzeba było poczekać jeszcze dwa lata, i w 1998 pojawiła się pierwsza limitowana edycja Arran 3yo single malt whisky. Na początku nowego milenium marka Arran utrwaliła się w pamięci entuzjastów whisky szeroką ofertą whisky dojrzewanych dodatkowo (wood finishing) w beczkach po różnego rodzaju trunkach, w tym po koniaku, marsali, porto, czy nawet Château Margaux.
Z upływem czasu – najcenniejszym czynnikiem wpływającym na jakość whisky – na rynku zaczęły się pojawiać wersje Arran z określonym wiekiem, począwszy od 10-letniej whisky, która zadebiutowała oficjalnie w 2006 roku, kończąc na wersji 18-letniej, która światło dzienne ujrzała po raz pierwszy w 2015 roku. W ostatnich latach wyraźnie zmniejszono tendencję do finiszowania whisky w specjalnych beczkach, skupiając się na rozwoju podstawowej oferty, składającej się z 10-latki, 14-latki (premiera w 2010) i 18-latki. Trzon oferty destylarni Arran to whisky nietorfowa, jednak raz po raz produkowana jest tu i butelkowana whisky, do tworzenia której wykorzystuje się słód o zawartości fenoli torfowych na poziomie 12 ppm. Machrie Moor, bo tak nazywa się torfowa Arran, po raz pierwszy pojawiła się na rynku w 2010 roku.
[Zdjęcie: Destylarnia Arran]
rok założenia: 1993 (produkcja od 1995)
właściciel: Isle of Arran Distillers
region: wyspy (Arran)
status: aktywna
wydajność: 1.200.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 4 z daglezji
alembiki: 2
źródło wody: Loch na Davie
zwiedzanie: tak
położenie: 55° 41’ 51.5” N 05° 16’ 31” W
GPS: 55.697639, -5.275278
adres: Lochranza, Isle of Arran KA27 8HJ
tel. 01770 830264
Arran
[A-ran]
Destylarnie znajdujące się na wyspach – czy to na Islay, czy na którejś z pozostałych dziewięćdziesięciu zamieszkałych wysp szkockich – mają jeden niezaprzeczalny atut w stosunku do swoich kuzynek funkcjonujących na stałym lądzie. Mogą one, mianowicie, w sposób nieograniczony wykorzystywać fakt swojej nadmorskiej proweniencji w szeroko pojętym budowaniu marki. A wiadomo, że lokalizacja nad morzem ma znaczenie wręcz magiczne dla wizerunku niejednej szkockiej destylarni.
Dziwne więc wydawać się może, że wyspa Arran, która jest bodaj najkorzystniej usytuowana na mapie Szkocji – pomiędzy Ayrshire a półwyspem Kintyre, w bezpośredniej bliskości Glasgow i z doskonałym połączeniem morskim ze stałym lądem – dopiero w roku 1995 stała się lokalizacją dla destylarni whisky słodowej, nazwanej zresztą od nazwy samej wyspy. I to w czasach, kiedy umieszczenie nowej destylarni na stosunkowo ustabilizowanej mapie szkockiego przemysłu gorzelniczego stanowiło nie lada sensację. Nie oznacza to jednak, że sztuka destylacji whisky nie była wcześniej znana na wyspie. Wręcz przeciwnie, w XVIII wieku działało tutaj kilkadziesiąt niewielkich wytwórni whisky, które zwyczajnie zeszły do podziemia, gdy wprowadzono przepisy zabraniające domowego odpędu i określające minimalną wielkość alembików. Po złagodzeniu przepisów na początku XIX wieku, działała tu nawet jedna legalna destylarnia – zlokalizowana w południowej części wyspy Lagg, funkcjonująca w miejscowości o tej samej nazwie. Jej żywot był jednak niezwykle krótki – otwarta w 1825 roku, już w 1837 zamknęła swe podwoje. Nic jednak straconego, oto firma prowadząca współczesną destylarnię Arran zapowiedziała niedawno plany uruchomienia drugiej gorzelni na wyspie, właśnie w miejscowości Lagg.
W 1993 roku konsorcjum, na czele którego stał jeden z byłych dyrektorów Chivas Brothers, Harold Currie, zarejestrowało nowe przedsięwzięcie – Isle of Arran Distillers Ltd., której celem była budowa i prowadzenie działalności gorzelniczej pierwszej od ponad 160 lat legalnej wytwórni whisky na wyspie. Na decyzję o tej, a nie innej lokalizacji wpłynęła głównie dobre zaopatrzenie w wodę, a także potencjał turystyczny tego miejsca i generalnie całej wyspy. Arran często określana jest jako „Szkocja w pigułce” i uznawana jest przez wielu za jedną z piękniejszych okolic w Szkocji. Bezpośrednia bliskość Glasgow i ośrodków miejskich na nizinach stanowi potężny motor napędowy miejscowego przemysłu turystycznego. Nowa destylarnia już w założeniu miała stać się integralną jego częścią, więc już w fazie planów przygotowano tu przede wszystkim warunki do działania Visitor Centre.
Pierwsza destylacja w nowo wybudowanej destylarni na północnym krańcu wyspy, w pobliżu miejscowości Lochranza, miała miejsce w sierpniu 1995 roku, a już w następnym roku wypuszczono na rynek pierwszą partię destylatu, który naturalnie nie mógł jeszcze wówczas nazywać się whisky. Na to trzeba było poczekać jeszcze dwa lata, i w 1998 pojawiła się pierwsza limitowana edycja Arran 3yo single malt whisky. Na początku nowego milenium marka Arran utrwaliła się w pamięci entuzjastów whisky szeroką ofertą whisky dojrzewanych dodatkowo (wood finishing) w beczkach po różnego rodzaju trunkach, w tym po koniaku, marsali, porto, czy nawet Château Margaux.
Z upływem czasu – najcenniejszym czynnikiem wpływającym na jakość whisky – na rynku zaczęły się pojawiać wersje Arran z określonym wiekiem, począwszy od 10-letniej whisky, która zadebiutowała oficjalnie w 2006 roku, kończąc na wersji 18-letniej, która światło dzienne ujrzała po raz pierwszy w 2015 roku. W ostatnich latach wyraźnie zmniejszono tendencję do finiszowania whisky w specjalnych beczkach, skupiając się na rozwoju podstawowej oferty, składającej się z 10-latki, 14-latki (premiera w 2010) i 18-latki. Trzon oferty destylarni Arran to whisky nietorfowa, jednak raz po raz produkowana jest tu i butelkowana whisky, do tworzenia której wykorzystuje się słód o zawartości fenoli torfowych na poziomie 12 ppm. Machrie Moor, bo tak nazywa się torfowa Arran, po raz pierwszy pojawiła się na rynku w 2010 roku.
[Zdjęcie: Destylarnia Arran]
Pokaż więcej wpisów z
Październik 2016
