Czy masz ukończone 18 lat?
Wybierz swoją platformę
BenRiach
30/08/2016
BenRiach w pigułce:
rok założenia: 1898
właściciel: BenRiach Distillery Co. Ltd (Brown-Forman)
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 2.800.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 8 ze stali nierdzewnej
alembiki: 4
źródło wody: źródła Bourmade Spring
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 36’ 39” N 03° 17’ 30.5” W
GPS: 57.610833, -3.291806
adres: Longmorn, Elgin, Morayshire IV30 8SJ
tel. 01343 862888
BenRiach
[ben-RIJ-ak]
Wiosną 2016 roku w świecie whisky gruchnęła wieść o transakcji, w wyniku której firma BenRiach Distillery Co. Ltd. stała się własnością koncernu Brown-Forman, właściciela m.in. marki Jack Daniel’s, Woodford Reserve i Canadian Mist. Warto pamiętać, że BenRiach Distillery Co. Ltd. to nie tylko destylarnia BenRiach, ale także Glenglassaugh i GlenDronach. Nic więc dziwnego, że transakcja opiewała na zawrotną sumę 281 milionów funtów.
Położona tuż przy drodze A96, na przedmieściach Elgin, destylarnia BenRiach do niedawna nie miała wielkiego szczęścia w biznesie. Założona w 1897 roku na fali boomu whisky końca XIX wieku, zdołała przetrwać jedynie trzy lata. Jej założyciel, John Duff, zdążył już walnie przysłużyć się rozwojowi szkockiego przemysłu gorzelnianego – wcześniej założył Glenlossie (1876) i znajdującą się tuż obok Longmorn (1893). BenRiach, ostatnie dziecko Johna Duffa, zamknięta została już w 1900 roku, w wyniku zawirowań – głównie finansowych – wywołanych matactwami i upadkiem firmy braci Pattison. Pozostała zamknięta przez długie dziesięciolecia. Nie znaczy to, że w BenRiach nic się wówczas nie działo. Otóż przez całe 65 lat, kiedy nie wytwarzano tutaj whisky, działa miejscowa słodownia. Wytwarzany tutaj słód jęczmienny wykorzystywany był przede wszystkim przez znajdującą się dosłownie tuż za miedzą destylarnię Longmorn.
Do ponownego uruchomienia produkcji whisky doszło dopiero w 1965 roku, za sprawą nowych właścicieli, firmy The Glenlivet Distillers Ltd. Kolejny właściciel, Seagram Distillers, w którego ręce przeszła BenRiach w 1978 roku, wprowadził okresową produkcję whisky torfowej w BenRiach (1983), zwiększył liczbę alembików do czterech (1985), wprowadził na rynek podstawową wersję BenRiach 10yo single malt (1994), zlikwidował miejscową słodownię (1998), a następnie wstrzymał produkcję w 2002. Przeprowadzona niejako na próbę, na potrzeby blendów, destylacja whisky z wysoko zatorfionego słodu okazała się nie lada sukcesem, wypuszczona w 2004 roku torfowa BenRiach 10yo Curiositas zdobyła niemałe uznanie – i od tej pory torfowa BenRiach wchodzi na stałe do oferty destylarni.
Kolejna transakcja, tym razem na kwotę 5,4 miliona funtów, i kolejna zmiana właściciela mają miejsce w 2004 roku. Tym razem BenRiach wchodzi w skład portfolio firmy Intra Trading (konsorcjum Billy Walkera, byłego szefa produkcji w Burn Stewart i dwóch południowoafrykańskich przedsiębiorców), i wydaje się, że od tej pory w okolicach destylarni zaczynają wiać tylko dobre wiatry. W 2008 BenRiach przejmuje GlenDronach, a w 2013 – Glenglassaugh. W tym czasie na rynku pojawia się kilkadziesiąt nowych oficjalnych edycji whisky, w tym torfowe Birnie Moss, wspomniana Curiositas 10yo, Septendecim 17yo, czy Authenticus 25yo, a także różnego rodzaju wood finishes, czy edycje limitowane. W 2013 ponownie uruchomiono tutejszą słodownię. To warty odnotowania fakt, gdyż tendencja w przemyśle gorzelniczym jest akurat odwrotna – zdecydowana większość destylarni zrezygnowała z kosztownego i czasochłonnego procesu samodzielnego słodowania jęczmienia, zlecając tę część procesu produkcji wyspecjalizowanym słodowniom.
Przejście destylarni w ręce biznesmenów z RPA zakrawa na dość ironiczne echo prób uruchomienia produkcji whisky w Afryce przez założyciela BenRiach, Johna Duffa, w drugiej połowie XIX wieku, jednak to nie ma najmniejszego wpływu na aktualne funkcjonowanie zakładu. Wydaje się, że zapomniana przez długie lata destylarnia przeżywa właśnie swój złoty okres, a poszczególne edycje pochodzącej stąd whisky cieszą się sporym uznaniem wśród wielbicieli szkockiej whisky słodowej. Nic więc dziwnego, że stała się obiektem pożądania amerykańskiego giganta na rynku spirytualiów, firmy Brown-Forman.
rok założenia: 1898
właściciel: BenRiach Distillery Co. Ltd (Brown-Forman)
region: Speyside
status: aktywna
wydajność: 2.800.000 litrów
kadzie fermentacyjne: 8 ze stali nierdzewnej
alembiki: 4
źródło wody: źródła Bourmade Spring
zwiedzanie: nie
położenie: 57° 36’ 39” N 03° 17’ 30.5” W
GPS: 57.610833, -3.291806
adres: Longmorn, Elgin, Morayshire IV30 8SJ
tel. 01343 862888
BenRiach
[ben-RIJ-ak]
Wiosną 2016 roku w świecie whisky gruchnęła wieść o transakcji, w wyniku której firma BenRiach Distillery Co. Ltd. stała się własnością koncernu Brown-Forman, właściciela m.in. marki Jack Daniel’s, Woodford Reserve i Canadian Mist. Warto pamiętać, że BenRiach Distillery Co. Ltd. to nie tylko destylarnia BenRiach, ale także Glenglassaugh i GlenDronach. Nic więc dziwnego, że transakcja opiewała na zawrotną sumę 281 milionów funtów.
Położona tuż przy drodze A96, na przedmieściach Elgin, destylarnia BenRiach do niedawna nie miała wielkiego szczęścia w biznesie. Założona w 1897 roku na fali boomu whisky końca XIX wieku, zdołała przetrwać jedynie trzy lata. Jej założyciel, John Duff, zdążył już walnie przysłużyć się rozwojowi szkockiego przemysłu gorzelnianego – wcześniej założył Glenlossie (1876) i znajdującą się tuż obok Longmorn (1893). BenRiach, ostatnie dziecko Johna Duffa, zamknięta została już w 1900 roku, w wyniku zawirowań – głównie finansowych – wywołanych matactwami i upadkiem firmy braci Pattison. Pozostała zamknięta przez długie dziesięciolecia. Nie znaczy to, że w BenRiach nic się wówczas nie działo. Otóż przez całe 65 lat, kiedy nie wytwarzano tutaj whisky, działa miejscowa słodownia. Wytwarzany tutaj słód jęczmienny wykorzystywany był przede wszystkim przez znajdującą się dosłownie tuż za miedzą destylarnię Longmorn.
Do ponownego uruchomienia produkcji whisky doszło dopiero w 1965 roku, za sprawą nowych właścicieli, firmy The Glenlivet Distillers Ltd. Kolejny właściciel, Seagram Distillers, w którego ręce przeszła BenRiach w 1978 roku, wprowadził okresową produkcję whisky torfowej w BenRiach (1983), zwiększył liczbę alembików do czterech (1985), wprowadził na rynek podstawową wersję BenRiach 10yo single malt (1994), zlikwidował miejscową słodownię (1998), a następnie wstrzymał produkcję w 2002. Przeprowadzona niejako na próbę, na potrzeby blendów, destylacja whisky z wysoko zatorfionego słodu okazała się nie lada sukcesem, wypuszczona w 2004 roku torfowa BenRiach 10yo Curiositas zdobyła niemałe uznanie – i od tej pory torfowa BenRiach wchodzi na stałe do oferty destylarni.
Kolejna transakcja, tym razem na kwotę 5,4 miliona funtów, i kolejna zmiana właściciela mają miejsce w 2004 roku. Tym razem BenRiach wchodzi w skład portfolio firmy Intra Trading (konsorcjum Billy Walkera, byłego szefa produkcji w Burn Stewart i dwóch południowoafrykańskich przedsiębiorców), i wydaje się, że od tej pory w okolicach destylarni zaczynają wiać tylko dobre wiatry. W 2008 BenRiach przejmuje GlenDronach, a w 2013 – Glenglassaugh. W tym czasie na rynku pojawia się kilkadziesiąt nowych oficjalnych edycji whisky, w tym torfowe Birnie Moss, wspomniana Curiositas 10yo, Septendecim 17yo, czy Authenticus 25yo, a także różnego rodzaju wood finishes, czy edycje limitowane. W 2013 ponownie uruchomiono tutejszą słodownię. To warty odnotowania fakt, gdyż tendencja w przemyśle gorzelniczym jest akurat odwrotna – zdecydowana większość destylarni zrezygnowała z kosztownego i czasochłonnego procesu samodzielnego słodowania jęczmienia, zlecając tę część procesu produkcji wyspecjalizowanym słodowniom.
Przejście destylarni w ręce biznesmenów z RPA zakrawa na dość ironiczne echo prób uruchomienia produkcji whisky w Afryce przez założyciela BenRiach, Johna Duffa, w drugiej połowie XIX wieku, jednak to nie ma najmniejszego wpływu na aktualne funkcjonowanie zakładu. Wydaje się, że zapomniana przez długie lata destylarnia przeżywa właśnie swój złoty okres, a poszczególne edycje pochodzącej stąd whisky cieszą się sporym uznaniem wśród wielbicieli szkockiej whisky słodowej. Nic więc dziwnego, że stała się obiektem pożądania amerykańskiego giganta na rynku spirytualiów, firmy Brown-Forman.
Pokaż więcej wpisów z
Sierpień 2016
