W 1934 roku, po rozstaniu ze swym mentorem i partnerem biznesowym Shinjiro Toriim, Masataka Taketsuru rozpoczął budowę destylarni w miasteczku Yoichi na wyspie Hokkaido.
Masataka wybrał Hokkaido, gdyż jej klimat był najbliższy Szkocji, gdzie poznał tajniki produkcji whisky. Obecnie Yoichi wyposażona jest w sześć alembików i produkuje około 2 mln litrów destylatu rocznie. W nowym stuleciu japońska whisky doświadcza niesłychanej popularności, której konsekwencją jest niski stan zapasów wystarzonych destylatów i Yoichi nie jest wyjątkiem. We wrześniu 2015 roku podstawowa oferta handlowa, która wymieniała whisky 10, 12, 15 i 20 years old została zredukowana do prezentowanej tu wersji bez określenia wieku zestawionej z „whisky pochodzących z różnych roczników”.
Aromat: łagodny, delikatnie torfowy i floralny, letnia łąka, cytryny, pomarańcze, jabłka, lukrecja, gałka muszkatołowa i odrobina soli.
Smak: przyjemnie zbalansowany, melon kasaba, pomarańcze, miód, wanilia, prażone orzechy i migdały, ziele angielskie i odległy powiew torfowego dymu.
Finisz: dość długi, słodycz tropikalnych owoców równoważona delikatną pikanterią korzennych przypraw i torfowym dymem.
Whisky czy whiskey? To pytanie, choć z pozoru sprowadza się do niuansów ortograficznych, w istocie otwiera drzwi do wielowiekowej historii, zróżnicowanych szkół destylacji i kulturowych odcieni, które kształtowały ten wyjątkowy trunek. Wybór między „whisky czy whiskey” staje się nie tylko dylematem lingwistycznym, lecz także pretekstem do zanurzenia się w złożoną geografię smaków – od dymnych szkockich wyżyn po waniliową miękkość bourbonów z Kentucky.
