Macallan-Glenlivet Pure Old JG Thomson / 20 u.p. / 0,75l

Prezentowany tu Pure Old Macallan-Glenlivet pamięta trzy stulecia i jest prawdziwym klejnotem w naszej kolekcji.

Na etykiecie widnieje data 14 luty 1897, nie jest to jednak data destylacji, a analizy laboratoryjnej trunku przeprowadzonej przez szefa kolegium chemii w Liverpoolu, Granville’a H. Sharpa.

W swej opinii Sharp stwierdza, że „spirit has been throughfully and genuinely matured by age, mellow and soft to the taste and possessing of flavors and aromas of marked delicacy (…) I can pronounce it to be whisky of admirable characteristics”.

Pamiętamy, że w 1892 roku Roderick Kemp sprzedał swe udziały w destylarni Talisker by zakupić Macallana. Natychmiast zmienił nazwę firmy na Macallan-Glenlivet Distillery, podkreślając jej lokalizację (już w owym czasie rejon Glenlivet był powszechnie utożsamiany z najwyższą jakością whisky). Kemp rozbudował gorzelnię oraz wprowadził własne standardy, w tym starzenie destylatu w beczkach po sherry z hiszpańskiego dębu. Wielu koneserów przychyla się do opinii, że to właśnie Kemp jest ojcem międzynarodowego sukcesu Macallana.

Czy whisky w prezentowanej tu butelce była wydestylowana przez Rodericka Kempa pozostaje kwestią otwartą, jednak ponad wszelką wątpliwość możemy stwierdzić, że nosi ona odcisk jego linii papilarnych.

Wydawcą whisky jest spółka J.G. Tomson & Co., wówczas potęga na rynku win i spirytualiów. Firma została zarejestrowana w 1709 roku i około roku 1730 przeniosła siedzibę do słynnych „The Vaults” w Leith (od 1920 roku będącego częścią Edynburga), gdzie obecnie znajduje się siedziba Scotch Malt Whisky Society. W latach 30. ubiegłego wieku J.G. Tomson & Co. była jedną z wiodących firm kupażujących whisky, jednak po wojnie nigdy nie odzyskała dawnej sławy, a w 1966 roku została przejęta przez Tennent Caledonian Breweries Ltd. Wspomnieniem po niej jest marka As We Get It (obecnie z portfela Ian Macleod Distillers), oryginalnie zawierająca whisky Macallan.

Zawartość alkoholu w Pure Old Macallan-Glenlivet określona jest jako 20 u.p. (under proof), co należy odczytać jako 100 Proof minus 20. W dawnym systemie brytyjskim aby uzyskać procentową zawartość alkoholu należało pomnożyć ilość proof przez 4 i wynik podzielić przez 7, czyli 80 x 4 = 320 : 7 = 45,7 (a jest to moc, z którą do dziś butelkowany jest Talisker).