Bell’s whisky debiutowała w latach 50. XIX wieku i na dzisiejsze standardy był to blended malt, którego kluczowe komponenty pochodziły z Pitlochry i z dystryktu Glenlivet.
Jednak marka Bell’s debiutowała dopiero w 1904 roku, cztery lata po śmierci kreatora, zarejestrowana przez jego synów. Rodzinną spółkę przejął w 1985 roku Guinness, obecnie jest ona częścią koncernu Diageo. Trzon formuły blendów Bell’s tworzą Blair Athol, Inchgower i Dufftown wspomagane Caol Ilą i Linkwoodem. Prezentowana tu butelka pochodzi w naszej ocenie z przełomu lat 70. I 80. kiedy w formule blenda figurował Pittyvaich (Arthur Bell & Sons zbudowała Pittyvaich Distillery w 1974 roku), a Bell’s whisky osiągnęła szczyt popularności w Wielkiej Brytanii.
Aromat: łagodny, płatki zbożowe, wanilia, brązowy cukier, prażone orzeszki ziemne, jabłka, odrobina pieprzu, nuty siana i dębowych strużyn.
Smak: wanilia, karmel, toffi, pieczone jabłka, grzanka z masłem, biały pieprz, trochę dębu i zanikający ślad dymu.
Finisz: średnio długi, z nutami wanilii, prażonych orzeszków ziemnych, pieprzu, imbiru, siana i dębu.
| Zawartość alkoholu: | 40% |
| Typ whisky: | Blended |
| Kraj pochodzenia whisky: | Szkocja |
| Kategoria: | Whisky |
| Pojemność: | 2l |
