
Longrow Distillery pracowała w Campbeltown w latach 1824-1896. Zapomnianą markę wskrzesił Springbank, kiedy w 1973 roku rozpoczął eksperymenty z destylacją ze słodu o wysokiej koncentracji związków fenolu.
(Słyszeliśmy, że prezes firmy chciał udowodnić, że można destylować dymno-torfową whisky poza wyspą Islay.) Maturacja wspomnianej partii destylatu przebiegała wyjątkowo pomyślnie i single malt Longrow został włączony do oferty handlowej Springbanka. Wersja 10-letnia debiutowała w 1985 roku, zestawiona z destylatów starzonych głównie w beczkach po bourbonie, z dodatkiem beczek po sherry. O ile tradycyjny Springbank destylowany jest ze słodu o koncentracji związków fenolu od 12 do 15 ppm, w przypadku Longrowa dochodzi ona do 55 ppm.
Aromat: świeży, owocowy i lekko floralny z silną nutą dymno-torfową, żywica sosnowa, skórka cytrynowa i pomarańczowa, wanilia, karmel, wilgotne siano i lekki powiew morskiej bryzy.
Smak: przyjemnie zbalansowany, słód i torf równoważone owocową słodyczą, pomarańcze, grapefruity, agrest, wanilia, szczypta pieprzu i soli.
Finisz: długi, torfowy dym, nuty wanilii, cytrusów i pieprzu owiane morskim powietrzem.
Zawartość alkoholu: | 46% |
Pojemność: | 0,7l |
Typ whisky: | Single Malt |